Ayrton Senna, een coureur die nooit vergeten wordt!

In je leven vinden trieste en mooie gebeurtenissen plaats die je nooit vergeet. Zo sterk zelfs dat je exact weet waar je was op het moment dat het gebeurde. Iedereen weet bijvoorbeeld nog precies waar hij/zij was bij de aanslag op de Twin Towers en de winst van het Nederlands elftal tijdens het Europees Kampioenschap voetbal in 1988. Zo geldt dat ook voor de dag waarop F1-legende Ayrton Senna da Silva overleed. Op vrijdag vloog Rubens Barrichello letterlijk de banden in waarvan de wereld later zei: 'Hij had het laatste engeltje van de Formule 1 verbruikt'.

Op zaterdag ging het drama-weekend op Imola verder. Velen herinneren zich nog de beelden van Ayrton Senna, die uitstapte bij de verongelukte Roland Ratzenberger. Op dat moment stierf de Braziliaan al een beetje. Sid Watkins stelde hem voor om te stoppen met racen en te gaan vissen, maar dat kon de Braziliaan niet. Hij was nu eenmaal een geboren coureur en die rijdt altijd. De zondag begon zo mooi, toen Ayrton Senna voor de Franse televisie het goed maakte met zijn grootste rivaal Alain Prost. Het was zijn laatste mooie moment want een aantal uren later was hij niet meer in ons midden.

Hoe kan het nu dat een coureur zo’n onuitwisbare indruk op mensen heeft gemaakt? Dat wereldwijd velen gisteren even stil stonden bij zijn 19e sterfdag? Het was een man van uitersten. Zo sociaal en medelevend als hij was voor de straatkinderen van Sao Paulo, zo hard en meedogenloos was hij op de baan. Murray Walker zei ooit over zijn drijfveer om te winnen: “He thought he had a god given right to win!” Hij zette daarbij alles op het spel, zijn eigen leven en dat van anderen. Denk daarbij aan de clashes met Alain Prost op het circuit van Suzuka, waarna hij dreigde te stoppen met Formule 1. Jean-Marie Balestre, de toenmalige voorzitter van de FIA, schreef uiteindelijk hoogstpersoonlijk de excuusbrief van de Braziliaan aan hem zelf. De Braziliaan weigerde namelijk pertinent om zijn excuses aan te bieden, omdat hij zich oneerlijk behandeld voelde. Daarnaast was Ayrton Senna goed voor controverses, zoals bijvoorbeeld zijn uitleg over de perfecte kwalificatieronde in Monaco, waar de McLaren-coureur zei dat hij in zo’n trance was dat hij uit de auto stapte en van boven op de de rood/witte bolide neerkeek.


Ayrton Senna voelde zich vaak onbegrepen, maar hoe onbegrepen hij zich ook voelde, het Braziliaanse en internationale publiek droeg hem op handen. Hij was en is nog steeds de personificatie van de Formule 1. Op het moment dat hij achter het stuur stapte, dan leek de auto door magie gegrepen. In handen van de Braziliaan danste de auto over het asfalt en hij was de dirigent. Zo zocht hij altijd de limiet op, want zoals hij zelf zei: “As soon as you touch te limit, the limit moves.” Na een slecht jaar bij McLaren stapte hij in 1994 over naar Williams, want hij wilde nu eenmaal de beste auto van het veld hebben. Het wonderkind wilde opnieuw wereldkampioen worden. De eerste races van het seizoen waren een ramp, want hij behaalde geen punten. Aan het begin van het weekend in San Marino zei hij dan ook: “I have scored no points, so basically the championship starts for me here.” Helaas brak die zondag het dirigeerstokje en eindigde voor hem het kampioenschap en ook zijn bijzondere leven. Een roemloze aftocht voor een groot drievoudig wereldkampioen.

Een van zijn memorabele momenten is het seizoen 1993 op het circuit van Donnington. De coureur vecht al het gehele seizoen tegen de oppermachtige Williams van zijn grote rivaal Alain Prost. Het wordt dat seizoen zijn ‘finest moment’. Het weer slaat continu om tussen droog en regen. In regen kwam nu eenmaal de absolute meester in hem boven drijven en die dag wist hij Alain Prost te vernederen. Tot op vandaag heeft de Fransman nog steeds het record van het meeste aantal pitstops in handen, omdat hij niet met de omstandigheden om kon gaan. Geniet van de beelden van de meester achter het stuur: