SPECIAL: Alain Prost; Le Professeur

Al in 1983 krijgt Alain Prost de naam van de eeuwige tweede als hij in dat jaar de F1-wereldtitel met twee punten mist. Het volgende jaar blijkt dat het allemaal nog heftiger kan en mist hij wederom de wereldtitel. Ditmaal met slechts een halve punt! In 1985 is het dan zover voor Alain Prost en hij wordt de eerste Franse wereldkampioen Formule 1 uit de geschiedenis. Een titel die hij het daaropvolgende jaar prolongeert. Vanaf 1988 breken er controversiële jaren aan. Ze worden gekenmerkt met een ongekend felle strijd tegen teamgenoot Ayrton Senna die zo hoog oploopt dat beide coureurs ook buiten de baan hevige ruzie hebben. Na zijn derde wereldtitel bij McLaren in 1989 resulteert het er ook in dat Prost McLaren verlaat om maar niet meer met Senna geconfronteerd te worden. Na een jaar gedwongen rust in 1992 komt Alain Prost voor één jaar terug in de hoogste tak van de autosport. Aan het einde 1993 verlaat Alain Prost de Formule 1 met zijn vierde wereldtitel en het, op dat moment, recordaantal van 51 grand prix zeges.

Naar de kartbaan.
Alain Prost wordt op 24 februari 1955 geboren in het Franse stadje St. Chaumond. Zijn vader is meubelmaker. Prost is op jonge leeftijd nauwelijks geïnteresseerd in motorsport. Prost houdt zich voornamelijk bezig met voetbal en atletiek. Pas in 1970 wordt zijn interesse gewekt voor motorsport als zijn vader hem meeneemt naar een kartbaan. In het begin rijdt de 15 jarige Prost nog voorzichtig zijn rondjes maar al snel krijgt hij de smaak te pakken en gaandeweg rijdt hij steeds sneller. Aan het einde van de zomervakantie van hetzelfde jaar heeft Alain de smaak zodanig te pakken dat hij lid wordt van de plaatselijke kartclub in St. Chaumond. Van zijn spaargeld koopt Prost een tweedehands kart en gaat daarmee bij de club trainen. Bij de diverse races op de kartclub is Alain Prost al gauw de snelste en verslaat de plaatselijke kartvedetten. Kort daarna wordt Alain al ingelijfd bij het Franse nationale juniorenteam. In 1971 begint Prost zich ook steeds meer bezig te houden met de technische kant van de karts. Hij bereidt zijn kartmotor zelf voor op de races en stelt ook zelf zijn kart af. In 1973 wordt Prost Frans én wereldkampioen bij de kartjunioren. In het Franse seniorenkampioenschap laat Prost zich ook al gelden met een tweede plaats in de eindstand. In 1974 en 1975 rijdt Prost met succes mee in het Franse seniorenkartkampioenschap. In beide jaren wordt hij kampioen. Prost rijdt ook mee in het wereldkampioenschap karting maar kan hier geen spectaculaire resultaten behalen.


Winfield Racing School.
De prijs voor het winnen van het Franse kartkampioenschap in 1974 is deelname aan een cursus op de Winfeld Racing School in 1975. Op het circuit Paul Ricard leert Prost de basisprincipes van het racen. Met deze vaardigheid die hij leert op de Winfeld Racing School weet hij in hetzelfde jaar in de Formule Ford de finale van de prestigieuze ‘Pilote Elf’ te halen. Zijn rijstijl is stukken beter dan die van zijn concurrenten en hij wint dan ook dit prestigieuze kampioenschap.

Formule Renault.
In 1976 mag Alain Prost vanwege zijn winst van de titel ‘Pilote Elf’ debuteren in de Formule Renault. De organisatie van ‘Pilote Elf’ betaalt alles voor hem. Het debuut van Prost in de Formule Renault is ongekend goed en hij wint direct de eerste race waaraan hij deelneemt. Met deze ene overwinning is het de zegetocht van Prost nog niet ten einde. Prost wint alle races van het Franse kampioenschap op de laatste na. Als beloning voor deze dominantie in het Franse Formule Renault kampioenschap financiert ‘Pilote Elf’ de entree van Prost in het Europese kampioenschap Formule Renault van 1977. Met zes overwinningen in zestien wedstrijden wordt Prost ook hier kampioen.

De Formule 1 weigering.
Door zijn herhaalde successen in de Formule Renault financieren ‘Elf’ en Renault Prost wederom bij zijn entree in het Europees kampioenschap Formule 3 in 1978. Zijn eerste Formule 3 seizoen verloopt echter niet zo glorieus als zijn twee seizoenen Formule Renault. Renault is nieuw in de Formule 3 en de monteurs zijn veel tijd kwijt aan het afstellen van de wagen. Pas tegen het einde van het seizoen worden Prost en de Renault monteurs beter in het vinden van de juiste afstelling en prompt wint Alain weer races. De Europese titel in de Formule 3 in 1978 gaat echter naar Jan Lammers. In 1979 strijdt Alain Prost wederom met succes om de Europese Formule 3 titel. Vooral in Monaco gooit Prost hoge ogen. De Formule 3 race, die verreden wordt als voorprogramma van de Formule 1 race, weet Prost te winnen. Veel Formule 1 teambazen schrijven de naam van Prost in hun notitieboekjes. Aan het einde van het Formule 1 seizoen biedt McLaren teambaas Teddy Mayer Alain Prost een derde wagen aan voor de laatste Formule 1 race van 1979 in Watkins Glenn. Prost weigert echter pertinent. Als reden geeft Prost de verblufte Mayer dat hij een Formule 1 seizoen wil beginnen met het uitgebreid testen van een wagen en niet in de hectiek van een kwalificatietraining.

Het Formule 1 debuut.
Ondanks dat teambaas Teddy Mayer enigszins gekrenkt is in zijn eer nodigt hij Prost uit om te komen testen op Paul Ricard. Al na enkele ronden is Prost sneller dan de ervaren John Watson. Mayer is zo enthousiast dat hij Prost direct wil vastleggen voor meerdere seizoenen. Prost wil zich echter niet zo lang binden en tekent alleen voor het seizoen 1980. In zijn eerste race voor McLaren op 13 januari 1980 in Argentinië behaalt hij direct zijn eerste punt door middel van een zesde plaats. De volgende race in Brazilië wordt hij vijfde en behaalt nog eens 2 punten. Het McLaren team verkeert echter al enige tijd in de problemen. Overwinningen heeft het team sinds 1977 al niet meer kunnen behalen en de wagens missen een hoop aan betrouwbaarheid. In de trainingen voor de derde race van het seizoen in Zuid-Afrika vliegt Prost van de baan door een defect en breekt daarbij zijn pols. Hierdoor is hij voor twee races uitgeschakeld. Bij zijn terugkomst is hij keer op keer sneller dan eerste rijder John Watson. De status van Prost in het team wijzigt. Prost is niet langer tweede rijder. Toch verandert dat nog niets aan het feit dat de McLaren’s onbetrouwbaar blijven. Dit openbaart zich onder andere in het feit dat er zo nu en dan spontaan onderdelen van de wagens afbreken. Dit bevalt Prost niet en in het geheim zoekt hij weer contact met zijn oude sponsors Renault en Elf. In 1980 wil Renault echter geen debutant in haar team laten rijden. Aangezien Jean Pierre Jaboille het team verlaat komt er wel een plaats vrij bij Renault in 1981.

De eerste overwinningen.
Ondanks dat Renault inmiddels zijn eerste overwinning in de Formule 1 heeft behaald in Frankrijk 1979, en nog drie races weet te winnen in 1980, zijn de Renaults nog erg onbetrouwbaar. De nieuwe revolutionaire turbomotoren zijn namelijk wel heel snel maar gaan vaak stuk. In de eerste twee races van 1981 raakt Alain Prost buiten zijn schuld betrokken bij aanrijdingen maar in de derde race in Argentinië staat hij voor het eerst in zijn carrière op het podium met een derde plaats. De vier races daarna is Prost weer slachtoffer van de falende techniek van de Renault en valt hij uit. In Frankrijk ligt Prost lange tijd in tweede positie achter Nelson Piquet als de race enige tijd wordt onderbroken vanwege hevige regenval. Doordat Prost het aandurft om tijdens deze stop over te schakelen naar kwalificatiebanden heeft Piquet verder het nakijken op een langzaam opdrogende baan. In de 22 ronden die nog afgelegd moeten worden is Prost niet meer bij te houden en hij wint de eerste race uit zijn carrière. Later in het seizoen behaalt hij nog een tweede plaats in Duitsland en in Nederland pakt Prost zijn tweede overwinning na bijna de gehele race van start tot finish aan de leiding te hebben gelegen. Ook de race hierna in Italië weet Prost op zijn naam te schrijven. Met nog twee races te gaan heeft Prost dan nog een kans op de wereldtitel. In de volgende grand prix steekt de onbetrouwbaarheid van de Renault weer de kop op en valt hij uit. In de laatste race van het seizoen staat Prost met een tweede plaats nogmaals op het podium. Met een vijfde plaats in de eindstand, drie overwinningen en een totaal van 43 punten heeft Prost er echter een uitstekend seizoen opzitten.

Onbetrouwbaar.
Uiteraard wil Renault Prost ook in 1982 bij het team houden. Prost opent het seizoen 1982 door de eerste twee grand prix in Zuid-Afrika en Brazilië te winnen. Een beetje geluk heeft Prost hierbij wel. In Zuid-Afrika zijn veel teams in verband met een ruzie tussen de FISA en FOCA niet aanwezig en in Brazilië wordt aanvankelijk winnaar Nelson Piquet gediskwalificeerd omdat zijn wagen te licht bevonden is. Met dit sterke begin lijkt Prost een serieus kandidaat voor de wereldtitel maar dan steekt de onbetrouwbaarheid van de Renault weer de kop op. In de volgende zeven races valt hij uit. Pas in Engeland ziet hij de finish weer op een zesde plaats. Alain Prost behaalt nog tweede plaatsen in de grand prix van Frankrijk en Zwitserland maar de wereldtitel is in 1982 ver buiten bereik.

De gemiste wereldtitel.
In 1983 moet het dan gaan gebeuren voor Alain Prost en Renault. In het begin van 1983 moet Prost zich tevreden stellen met een wagen die eigenlijk nog niet gereed is voor het nieuwe seizoen. Renault heeft haar nieuwe wagen namelijk nog niet klaar. Pas in Frankrijk kan Renault haar nieuwe wagen inzetten. Deze race weet Prost ook direct te winnen. Met deze eerste negen punten is hij direct gedeeld derde in het tussenklassement samen met John Watson. Nelson Piquet gaat aan de leiding met 15 punten. Prost weet ook nog in België en Engeland te winnen. In Monaco en San Marino weet hij het podium te halen. Hiermee gaat Prost aan de leiding in het klassement. In Oostenrijk weet Alain Prost zijn leiding in de tussenstand wederom te verstevigen met een knappe overwinning. Voor Alain Prost lijkt er geen vuiltje meer aan de lucht en de wereldtitel lijkt nog slechts een formaliteit. Alain Prost leidt na Oostenrijk met 51 punten tegen 37 punten voor Piquet, 34 punten voor Arnoux en 31 punten voor Tambay. Ondanks deze ogenschijnlijk comfortabele leiding waarschuwt Alain Prost de leiding van Renault sport. Volgens Prost worden zijn adviezen om de wagen te verbeteren niet serieus genomen en verzoeken tot kleine aanpassingen niet, óf veel te traag opgevolgd. Voor de aanvraag van onderdelen die Prost direct wenst in te zetten, in bijvoorbeeld trainingen, moeten allerlei papieren ingevuld worden. Vervolgens duurt het dan weken voordat deze aanvragen in het hoofdkantoor goedgekeurd worden en Prost heeft dan pas vele weken later de beschikking over deze onderdelen. Prost waarschuwt de Renault teamleiding dat zijn voorsprong van 14 punten op Piquet zo verdwenen kan zijn als het team niets onderneemt. Zijn bewering wordt echter afgedaan als ongeloofwaardig.

Botsing.
In de grand prix van Nederland volgt een persoonlijke nederlaag voor Prost die, in combinatie met de bureaucratie van Renault, een groot deel van zijn zelfvertrouwen beschadigen. In een poging Nelson Piquet in te halen vlak voor de Tarzanbocht blokkeren zijn achterwielen en ramt hij Piquet in de flank. Zowel Prost alsmede Piquet zijn hierdoor uitgeschakeld en René Arnoux wint de race voor teamgenoot Patrick Tambay. Arnoux weet zich hierdoor met 43 punten tussen Prost en Piquet te wringen in de tussenstand terwijl Tambay gelijk komt met Piquet. Prost trekt openlijk het boetekleed aan richting Piquet door aan te geven dat het zijn schuld was en niet die van Piquet. Prost voegt er aan toe dat hij hoopt dat Piquet de volgende race in Monza wint. Dat is dan ook precies wat er gebeurd. Piquet wint in Monza en Arnoux wordt tweede. Prost valt uit met een kapotte turbolader. Door dit tweede nulresultaat van Prost kruipen Piquet en Arnoux dichterbij aan Prost in de tussenstand. Tijdens de grand prix van Europa kan Prost niet verhinderen dat Nelson Piquet zijn tweede achtereenvolgde zege behaald. Prost weet de schade te beperken door tweede te worden. Omdat beide Ferrari rijders uitvallen heeft, buiten Prost en Piquet, alleen René Arnoux met 49 punten nog een kleine kans om de wereldtitel te behalen. Prost gaat met nog één race te rijden nog steeds aan de leiding in het klassement met 57 punten maar Nelson Piquet is, dankzij een uitstekend naseizoen, genaderd tot op slechts twee punten.

Bureaucratie.
De directie van Renault sport denkt dat de twee punten voorsprong die Prost heeft op Piquet ruim voldoende zijn om met een redelijk resultaat de wereldtitel op te eisen. Prost waarschuwt meerdere malen dat dit niet zo is en eist bovendien de verregaande aanpassingen én specifieke preparatie aan de wagen voor het circuit van Kyalami waar de laatste grand prix van het seizoen zal plaatsvinden. Het hooggelegen circuit van Kyalami is zwaar voor de turbomotoren door de ijle lucht. Prost’s verzoeken voor de speciale preparatie gaan echter verloren in de bureaucratische papierwinkel. Bij de start neemt Nelson Piquet de leiding in handen voor teamgenoot Riccardo Patrese en Alain Prost. De eerste beslissing voor de wereldtitel komt in de tiende ronde als de turbomotor van René Arnoux de geest geeft. In de 16e ronde beginnen de eerste donkere wolken zich samen te pakken boven het kamp van Renault en Alain Prost als hij aan de pits komt met problemen aan de turbolader. Er wordt snel gekeken maar aangezien de tijd te kort is om het probleem te verhelpen wordt Prost de baan weer opgestuurd. In de 36e ronde lijkt de droom definitief over als Prost naar de pits komt. De turbolader is kapot en verder rijden is niet meer mogelijk. Het enige dat Prost en Renault nu kunnen doen is hopen dat Piquet uitvalt. Piquet wordt ondertussen door de Brabham pits van de nieuwe situatie op de hoogte gebracht en begint met het sparen van zijn motor en schakelt de turbodruk terug. Piquet biedt geen weerstand tegen de aanval van teamgenoot Riccardo Patrese en laat later in de race ook Andrea de Cesaris voorbij. Nelson Piquet rijdt uiterst behoedzaam naar een derde plaats die hem vier punten én, met 59 punten, de wereldtitel van 1983 oplevert.

Ontslag.
Aan de hand van de verloren wereldtitel gaat Prost naar het hoofdkantoor van Renault-sport met een lijst met eisen. Op deze lijst staan onder andere een flink aantal mensen die volgens Alain Prost ontslagen dienen te worden om zodoende van Renault weer een effectief en flexiebel team te maken. Renault manager Gerard Larousse hoort de eisen van Prost aan en antwoord dat ze in plaats van al die mensen te ontslaan ook hem kunnen ontslaan. Dit betekent het einde van Prost bij het Renault team. In principe staat Prost op straat maar teambaas Ron Dennis van McLaren maakt handig gebruik van de beschikbaarheid en dus het talent van Prost en lijft hem in bij McLaren voor 1984. Ook McLaren krijgt in 1984 de beschikking over turbo motoren en heeft met Alain Prost en Niki Lauda een uiterst sterk rijdersduo.

De run naar de wereldtitel.
Alain Prost opent het seizoen 1984 ijzersterk met een overwinning in Brazilië en een tweede plaats in Zuid-Afrika. Met name deze laatste race rijdt Prost een van de betere races uit zijn carrière omdat hij vanuit de pitstraat moet startten en het gehele veld oprolt. Enige uitzondering is teamgenoot Niki Lauda die Prost voorblijft en de race wint. Het zet de toon voor 1984. Hoewel er nog andere coureurs zijn, zoals Michele Alboreto, Nelson Piquet en Keke Rosberg die een race op zijn naam schrijft, gaat de werkelijke strijd om de wereldtitel maar tussen twee coureurs. Als de laatste race van het seizoen aanbreekt in Portugal heeft Prost zes zeges op zijn naam staan tegen vijf voor Lauda. Lauda heeft echter een kleine voorsprong van 3,5 punten op Prost. Met de puntenverdeling in 1984 levert een overwinning 9 punten op en een tweede plaats 6 punten. Alain Prost wint de race maar na een inhaalrace vanuit het middenveld weet Niki Lauda de tweede plaats op te eisen en zo, met slechts 0,5 punt voorsprong, zijn derde wereldtitel te behalen. Het kleinst denkbare verschil.

Eindelijk!
In 1985 begint Alain Prost met een overwinning in Brazilië het seizoen wederom goed. Michele Alboreto wordt tweede. Het blijkt een voorbode te zijn van de rest van het seizoen want de strijd om de wereldtitel gaat in dit jaar tussen Prost en Alboreto. Niki Lauda heeft veel pech en kan zich niet mengen in de strijd om de wereldtitel. Later in het seizoen maakt Lauda zijn vertrek uit de Formule 1 bekend en de Oostenrijkse kampioen weet in 1985 alleen de grand prix van Nederland te winnen. In de eerste helft van het seizoen is Michele Alboreto een gevaarlijke tegenstander voor Prost maar in de tweede helft van het seizoen doet Ferrari vrijwel niets meer aan ontwikkeling en loopt het team een technische achterstand op ten opzichte van McLaren hetgeen duidelijk merkbaar is aan de resultaten van Alboreto. Zo weet hij in de tweede helft van het seizoen geen races meer te winnen. Alain Prost wordt met 5 zeges voor het eerst in zijn carrière wereldkampioen.

Honda power.
De insiders zijn het erover eens dat de grote favorieten in 1986 natuurlijk Nelson Piquet en Nigel Mansell zijn. Beiden rijden voor Williams. En Williams heeft de beschikking over de uiterst krachtige Honda motoren. Het seizoen begint niet goed voor Prost met een opgeblazen motor in Brazilië. Zoals verwacht gaat ook de overwinning naar een van de Williams rijders. Het is Nelson Piquet die de eerste race van het seizoen op zijn naam schrijft. De tweede race in Spanje is een prooi voor Ayrton Senna terwijl Prost met een derde plaats zijn eerste punten van 1986 binnenhaalt. De volgende races in San Marino en Monaco weet Prost te winnen. Vanaf de grand prix van België komt de tweede Williams coureur Nigel Mansell echter sterk opzetten en wint in deze race. Ook de volgende races in Canada, Frankrijk en Engeland weet Mansell op zijn naam te schrijven. Zoals verwacht ontpopt de strijd om de wereldtitel zich tussen Mansell en Piquet maar Alain Prost blijft goede resultaten behalen en behoudt zodoende de aansluiting in de tussenstand.

Als twee honden vechten om een been.
Aangekomen bij de laatste race van het seizoen in Australië leidt Nigel Mansell het wereldkampioenschap met 70 punten tegen 64 punten voor Prost. Nelson Piquet heeft 63 punten. Binnen het Williams team heerst tussen beide coureurs een oorlogsstemming. Volgens Piquet is hij eerste rijder en waren er diverse situaties waarin Mansell hem had moeten laten voorgaan. Mansell denkt hier uiteraard heel anders over. Keke Rosberg, die in 1986 de teamgenoot is van Prost leidt het grootste gedeelte van de race maar valt uit als hij een klapband krijgt op het ruwe stratencircuit van Australië. Mansell volgt in tweede positie en heeft daarmee, als hij ook als tweede finisht ruim voldoende punten om wereldkampioen te worden. Dan volgt voor Mansell de beroemde klapband die een einde maakt aan zijn race. Prost wordt afgevlagd als winnaar en onverwachte wereldkampioen. Piquet wordt tweede maar dat levert hem niet voldoende punten op voor de wereldtitel. Prost zijn tweede wereldtitel is een feit.

Het oude record uit 1973.
In 1987 maken de Williams Honda motoren helemaal de dienst uit. De TAG Porsche turbo motoren waarmee McLaren in 1984 en 1985 heeft gedomineerd, hebben hun beste tijd gehad. Dat de wereldtitel in 1986 toch naar Alain Prost en McLaren ging, lag puur aan de constante rijstijl van Alain Prost en de ruzie binnen het Williams kamp tussen beide rijders Piquet en Mansell. Dit wordt voor Prost in 1987 maar al te duidelijk. Hoewel hij drie zeges behaalt, heeft hij niet meer echt een kans om wereldkampioen te worden. De Honda motoren achter in de Williams zijn in 1987 superieur en de strijd gaat wederom tussen Nelson Piquet en Nigel Mansell. In Portugal behaalt Alain Prost zijn 28e zege.

in Portugal 1987 behaalt Alain Prost zijn 28e grand prix zege. Het oude record van Jacky Stewart is verbroken.

Hiermee verbreekt hij het record van het hoogste aantal formule 1 overwinningen dat sinds 1973, met 27 zeges, op naam van Jacky Stewart stond. Zoals verwacht gaat de wereldtitel en de tweede plaats in het kampioenschap naar een coureur met een Williams Honda. Nelson Piquet wordt wereldkampioen. Nigel Mansell wordt wederom tweede. Nieuwkomer Ayrton Senna wordt in zijn vierde seizoen derde in de eindstand en is duidelijk klaar voor nog grotere dingen. Alain Prost wordt, gezien zijn verouderde motor, niet onverdienstelijk vierde met drie zeges.

Grote veranderingen.
De ruzie binnen het Williams kamp in 1987 heeft de woede opgewekt van motorenleverancier Honda. Honda zag veel liever dat het Williams team Nelson Piquet vanaf het begin gesteund zou hebben. Dit omdat Honda haar aandeel in de automarkt in Brazilië wil vergroten. Een betere manier om dit te doen dan met een Braziliaanse wereldkampioen is daarbij nauwelijks denkbaar. Het Engelse Williams team bleef echter de underdog Mansell steunen en was niet bereid teamorders te geven ten voordele van Nelson Piquet. Honda is hierdoor zo kwaad dat ze besluit in 1988 geen motoren meer te leveren aan Williams. In plaats hiervan weet niemand minder dan McLaren teambaas Ron Dennis een overeenkomst te sluiten met Honda voor levering van motoren vanaf 1988. Stefan Johansson heeft de tweede stoel van McLaren niet onverdienstelijk gevuld maar voor 1988 beseffen Alain Prost en Ron Dennis dat ze een betere coureur in deze tweede stoel willen hebben. Prost doet een voorstel aan Ron Dennis voor een tweede coureur. Een voorstel waarover hij 16 jaar zal zwijgen voordat hij zijn verhaal in 2004 aan een journalist vertelt maar het is Prost zelf die Ayrton Senna voorstelt aan Dennis. Alain Prost ‘Ik hield altijd het teambelang voor ogen en daarom zei ik tegen Ron Dennis dat hij de snelste jonge gast moest nemen die er rondreed en dat was Senna’.


15 out of 16 ain’t bad.
Het seizoen 1988 ontpopt zich tot een, tot dan toe, ongekende dominantie van het McLaren team. Een hevige strijd tussen beide coureurs ontbrandt direct. Prost wint in 1988 zeven grand prix. Senna wint er nog één meer en wordt, ondanks dat hij in totaal minder punten heeft dan Prost, wereldkampioen. Dit heeft alles te maken met het systeem dat in 1988 de puntentelling bepaalt. Dit systeem zegt dat alleen de elf beste resultaten meetellen voor het kampioenschap. Het betekent ook dat Prost, die altijd constant punten heeft gescoord, tegen het einde van het seizoen punten van minder goede resultaten moet gaan inleveren elke keer als hij een beter resultaat behaald. Aan het einde van het seizoen bekritiseert Prost, niet onterecht, dit systeem. Het is de eerste maal in de geschiedenis dat een coureur met de meeste punten geen wereldkampioen wordt.

Ruzie.
In 1989 wordt de sfeer tussen Alain Prost en Ayrton Senna nog grimmiger. De vooruitzichten voor 1989 wijzen nog steeds op een dominantie voor McLaren. De seizoenopening in Brazilië wordt echter gewonnen door Nigel Mansell die vanaf dit jaar voor Ferrari rijdt. Prost pakt een tweede plaats en de bijbehorende zes punten. Senna finisht buiten de punten. In de volgende drie races weet Senna echter de winst naar zich toe te trekken en verslaat daarbij Prost openlijk. Prost moet in deze races genoegen nemen met twee tweede plaatsen en één vijfde plaats. Vanaf de tweede grand prix in San Marino is de relatie tussen Senna en Prost echter definitief verpest. Volgens Prost heeft hij voor aanvang van de grand prix van San Marino een afspraak gemaakt met Senna dat die genen die de beste start heeft ook als eerste de eerste bocht in mag. Prost heeft de beste start maar Senna haalt hem toch in voor de eerste bocht. Na afloop van de race beweert Senna niets te weten van een dergelijke afspraak. Prost is des duivels.

Ophef in Portugal.
De 13e grand prix van het seizoen 1989 in Portugal gaat de geschiedenisboeken in als een van de meest controversiële en spannende grand prix ooit. Prost heeft inmiddels al bekend gemaakt dat hij in 1990 naar Ferrari verhuist. Hij wil niet langer in hetzelfde team als Ayrton Senna rijden. Gerhard Berger zal op zijn beurt Ferrari verlaten en de plaats naast Senna innemen bij McLaren. In tegenstelling tot wat iedereen verwacht gaat er geen McLaren aan de leiding van de race bij de start maar een Ferrari. Het is Gerhard Berger die tot de 23e ronde de race leidt. Daarna neemt teamgenoot Nigel Mansell de leiding over. Bij zijn pitstop schiet de Brit echter zijn pit voorbij en rijdt achteruit. Dit levert een paar ronden later de zwarte vlag op voor Mansell. Mansell ziet de vlag niet of negeert deze en gaat door met zijn felle strijd met Ayrton Senna om de tweede plaats achter Gerhard Berger die de leiding weer in handen heeft. Nog twee maal als het strijdende duo langs start finish komt wordt de zwarte vlag getoond. Daarna heeft Mansell de binnenkant van de bocht en is Senna voorbij. Senna stuurt echter gewoon in terwijl Mansell al hoog en breed naast hem zit. Het gevolg is een botsing die beide kemphanen uitschakelt. Het gevolg is ook dat Prost, die tweede wordt achter Gerhard Berger en zodoende nogmaals 6 punten opstrijkt, nu een wel heel grote voorsprong heeft gekregen op Senna. Prost leidt het wereldkampioenschap met 75 punten terwijl Senna op 51 punten blijft steken. Met nog drie races te gaan zal Senna dan al deze drie resterende races moeten winnen, terwijl Prost geen punten meer mag scoren, om nog wereldkampioen te kunnen worden.

Naar de climax.
In Spanje blijkt dat Senna ook het voornemen heeft om de laatste drie races te winnen. Senna voegt in Spanje een zege aan zijn totaal toe. Hierbij heeft hij het voordeel dat alle resultaten die hij behaalt gewoon meetellen voor het wereldkampioenschap. Prost heeft dit geluk niet. Hij zit namelijk al aan elf resultaten in 1989. Dit betekent dat Prost punten gaat inleveren omdat alleen de elf beste resultaten meetellen. Prost wordt derde maar krijgt voor dit resultaat, in plaats van 4 punten, slechts 1 punt.

Oorlog in Japan.
Alain Prost op weg terug na zijn botsing met Ayrton Senna in de Grand Prix van Japan 1989. Ondanks dat hij weet dat hij zojuist voor de derde keer wereldkampioen is geworden, kan hij nog niet bevatten wat er allemaal is gebeurd.


In Japan komt het wederom tot een ruzie tussen beide kemphanen. Ditmaal beperkt de ruzie zich niet tot de pitstraat maar vindt de climax plaats op de baan. Prost gaat aan de leiding terwijl Senna op allerlei mogelijke manieren tracht om er voorbij te gaan. Prost houdt echter zijn lijn zeer strak. Senna wordt dan misschien overmoedig en probeert hem op een vreemde plaats in de chicane voorbij te gaan. Een botsing is onvermijdelijk. Terwijl Prost uitstapt rijdt Senna als een bezetene weg en gaat hierbij binnendoor in de chicane over de ‘escape road’. Senna gaat eerst naar de pits en laat daar een nieuwe neus monteren. Vervolgens rijdt hij de baan weer op en weet nog Allesandro Nannini te passeren die inmiddels de leiding heeft overgenomen. Senna wordt als winnaar afgevlagd maar krijgt korte tijd later te horen dat hij is gediskwalificeerd door de wedstrijdleiding voor het afsnijden van de chicane. Het wereldkampioenschap is hiermee zo goed als beslist. Ondanks dat Senna in beroep gaat tegen deze uitspraak lijken zijn kansen zo goed als nihil.

De laatste race van 1989.
Voor aanvang van de laatste race van het seizoen in Australië komt de regen met bakken uit de hemel. Prost geeft aan niet te willen startten in dergelijke omstandigheden. De meeste coureurs zijn het met hem eens maar bezwijken na druk van hun teambazen. Prost rijdt één ronde en rijdt vervolgens de pits in om niet meer te vertrekken. Ayrton Senna komt in de stromende regen in botsing met de wagen Martin Brundle. Zijn McLaren is niet meer te repareren en daarmee is Alain Prost voor de derde maal wereldkampioen.

Ferrari.
Bij Ferrari begint Prost met een schone lei. In de pitstraat wordt hij niet meer geconfronteerd met rivaal Ayrton Senna. Prost heeft het direct naar zijn zin. Zeker omdat uit kleine dingen wel blijkt dat hij de nummer 1 coureur is. Dit is de status die teamgenoot Nigel Mansell bij Ferrari in 1989 had. Voor Mansell pakt het jaar 1990 echter niet zo goed uit als hij aan het begin van het seizoen nog hoopt. Alain Prost is vrijwel altijd sneller dan de Brit. Mansell komt niet toe aan het strijden om de wereldtitel in 1990. Deze gaat wederom geheel tussen Ayrton Senna en Alain Prost. Alain Prost weet vijf races te winnen gedurende 1990. Rivaal Senna heeft er zes gewonnen als het Formule 1 circus neerstrijkt in Japan voor de op één na laatste race. Prost heeft, met 69 punten, een achterstand van 9 punten op Senna die 78 punten heeft. Prost moet dus winnen om nog een realistische kans op de wereldtitel te houden. Senna rijdt naar pole position maar FIA president Jean Marie Belastre, die openlijk een vriend is van Alain Prost, besluit dat pole position aan de ‘vuile’ kant van de baan is. Senna is woedend en neemt wraak op Prost en Belastre. Bij de start is Prost het beste weg en duikt als eerste de bocht in. Als Prost aanremt voor de bocht neemt Senna geen gas terug en stuurt zijn wagen op de achterkant van de Ferrari van Prost. Het wereldkampioenschap wordt, net als in 1989, in Japan beslist met een botsing tussen Alain Prost en Ayrton Senna. Ditmaal is het echter Senna die zich wereldkampioen mag noemen. Een paar jaar later zal Senna toegeven dat hij de botsing expres heeft veroorzaakt om zo wraak te nemen op Jean Marie Belastre.

Geen overwinningen meer.
Seizoen 1991 loopt uit op een van de slechtste seizoenen van zijn carrière. De Ferrari 643 van 1991 blijkt een flop te zijn. Prost komt helemaal niet meer toe aan de strijd om de wereldtitel. Het wordt zelfs het eerste jaar sinds zijn debuut in de formule 1 in 1980 waarin Prost helemaal geen overwinningen meer kan behalen. Het beste resultaat van het seizoen zijn tweede plaatsen in de Verenigde Staten, Frankrijk en Spanje. Tegen het einde van het seizoen verklaart Prost tegen de pers dat de Ferrari de souplesse van een vrachtwagen heeft en dat hij eigenlijk hele dikke armen nodig heeft zoals een vrachtwagenchauffeur om de Ferrari 643 te besturen. Deze uitspraak wordt Prost niet in dank afgenomen door de trotse Ferrari leiding en hij wordt, met nog één race te gaan, op staande voet ontslagen. Tijd om een ander team te vinden voor 1992 heeft Prost niet meer omdat alle beschikbare plaatsen al vergeven zijn. Heel erg vindt Prost dat ook niet aangezien Ferrari contractueel verplicht is om zijn salaris voor 1992 door te betalen. Prost kan dus een jaar betaald vakantie nemen.

Williams.
Gedurende zijn noodgedwongen vakantie in 1992 weet Prost wel te bewerkstelligen dat hij in 1993 bij Williams een comeback kan maken. Vanaf 1991 zit Williams al in de lift en doet in dat jaar, dankzij de krachtige Renault motoren, samen met Nigel Mansell een serieuze gooi naar de wereldtitel. In 1992 is de Williams Renault oppermachtig en Mansell wordt wereldkampioen met het record aantal van 9 zeges in één seizoen. Ook in 1993 blijkt de Williams de beste wagen van het veld te zijn en Prost rijdt, met zeven overwinningen, relatief gemakkelijk naar zijn vierde wereldtitel. Ayrton Senna is echter de man van het jaar. Met zijn, inmiddels middelmatige McLaren-Ford, wint hij nog vijf races en wordt tweede in het kampioenschap.


De strijdbijl begraven.
Gedurende het seizoen 1993 wordt echter bekend dat Senna in 1994 naar Williams komt. Dit is voor Prost te veel van het goede en hij kondigt aan helemaal te stoppen met Formule 1. In de laatste race van 1993 wint Senna vóór Prost. Na deze laatste onderlinge confrontatie reikt Senna Prost de hand op het podium. Vervolgens hijst Senna Prost naast zich op het podium en omhelst hem hartelijk. Later volgen er complimenteuze woorden van Senna over Prost in de pers. Ayrton Senna: ‘Juan Manuel Fangio was voor mij de allerbeste coureur gevolgd door Niki Lauda. Alain Prost was ook heel goed. Je wordt niet voor niets vier keer wereldkampioen. Gedurende de wintertests van Williams en ook na de eerste twee races van 1994 belt Senna Prost vaak op om vragen te stellen over de wagen van 1993 maar ook op meer persoonlijk vlak raken de voormalig aartsrivalen in gesprek. De onderlinge relatie verbetert aanzienlijk.

Prost Team.
Prost houdt zijn woord dat hij nooit meer terug zal keren in de autosport. Tenminste als coureur komt Prost niet meer terug. Toch gaat het weer kriebelen en gedurende 1996 wordt bekend dat hij het Franse Ligier team gekocht heeft. Vanaf 1997 zal het Ligier team ook de naam van Prost gaan dragen. Het succes dat Prost echter op de baan heeft kan hij niet voortzetten achter de pitmuur. Het beste jaar voor het Prost team wordt nog het debuutjaar. Olivier Panis weet in 1997 twee maal naar het podium te rijden met een derde en een tweede plaats. Na 1997 gaat het steeds slechter met de resultaten van het Prost team. Het blijkt ook dat Prost als teammanager lang niet zo goed is als coureur. Zo verplaatst hij zijn hoofdkantoor van het Paul Ricard circuit naar Parijs. Geen goede beslissing aangezien er nu een enorme afstand ligt tussen het hoofdkantoor en de plaats waar de wagens getest moeten worden. Ook qua sponsorovereenkomsten doet Prost het niet al te best. Al snel beklaagt Prost zich over het feit dat onderhandelingen en andere verplichtingen met sponsors hem zo veel tijd kosten dat hij nauwelijks tijd heeft om zich bezig te houden met het daadwerkelijke managen van zijn team. In 2001 hebben de problemen, en vooral de schulden, zich zo torenhoog opgestapeld dat Prost geen andere uitweg meer ziet dan zijn team te verkopen vlak voor aanvang van het seizoen 2002.

Doot Taco van der Zant


Statistieken Alain Prost
Geboren: 24 februari 1955
Aantal verreden grand prix: 199
Podiumplaatsen: 106
Pole posities: 33
Totaal aantal punten: 798,5
Wereldkampioen: 1985, 1986, 1989, 1993.

Teams.
1980 McLaren
1981 – 1983 Renault
1984 – 1989 McLaren
1990 - 1991 Ferrari
1993 Williams

Aantal overwinningen: 51

1 1981-Frankrijk
2 1981-Nederland
3 1981-Italië
4 1982-Zuid-Afrika
5 1982-Brazilië
6 1983-Frankrijk
7 1983-België
8 1983-Groot-Brittannië
9 1983-Oostenrijk
10 1984-Brazilië
11 1984-San Marino
12 1984-Monaco
13 1984-Duitsland
14 1984-Nederland
15 1984-Europa
16 1984-Portugal
17 1985-Brazilië
18 1985-Monaco
19 1985-Groot-Brittannië
20 1985-Oostenrijk
21 1985-Italië
22 1986-San Marino
23 1986-Monaco
24 1986-Oostenrijk
25 1986-Australië
26 1987-Brazilië
27 1987-België
28 1987-Portugal
29 1988-Brazilië
30 1988-Monaco
31 1988-Mexico
32 1988-Frankrijk
33 1988-Portugal
34 1988-Spanje
35 1988-Australië
36 1989-Verenigde Staten
37 1989-Frankrijk
38 1989-Groot-Brittannië
39 1989-Italië
40 1990-Brazilië
41 1990-Mexico
42 1990-Frankrijk
43 1990-Groot-Brittannië
44 1990-Spanje
45 1993-Zuid-Afrika
46 1993-San Marino
47 1993-Spanje
48 1993-Canada
49 1993-Frankrijk
50 1993-Groot-Brittannië
51 1993-Duitsland