Tijmen van der Helm wereldkampioen Rotax Max junioren in Portugal: "Het is zo gaaf dat we dit hebben bereikt"

PORTIMAO - Je zou het haast vanzelfsprekend gaan vinden, Tijmen van der Helm op de bovenste trede van het podium. Het dertienjarige toptalent uit Den Hoorn won dit seizoen bijna alles wat er te winnen viel in de Rotax Max-junioren-klasse, maar dat hij dan ook nog eens de Rotax Max Challenge Grand Finals won, was toch een verrassing. Het officieuze wereldkampioenschap voor Rotax Max-rijders is traditioneel zeer sterk bezet, maar Tijmen was niet geïntimideerd door het niveau, kon zo zijn mooiste titel van het jaar bijschrijven op zijn palmares en liet het Wilhelmus schallen over het circuit in Portimao!

"Ik gewonnen, ben helemaal blij", zei een dolblije Tijmen na afloop. "De kart en motor liepen goed, Jan Daems had de carburatie goed voor elkaar en mijn monteur Tarra de kart. De rest moest ik doen. Het is een echt ongelooflijk jaar. Ik heb drie titels gewonnen. Ik ben Nederlands kampioen, Europees kampioen en wereldkampioen Rotax Max. En dan ben ik ook nog eens tweede geworden bij de Academy. Ik vind het af en toe onwerkelijk. Ik heb het toch maar mooi geflikt."

Aan de Grand Finals doen jaarlijks ruim driehonderdvijftig rijders mee uit vele tientallen landen. Het evenement geldt als één van de meest prestigieuze kartwedstrijden in de wereld. Portimao in Portugal vormde het decor voor de editie van dit jaar, een baan die Tijmen nog niet kende. "Er hing een goede sfeer. Rijders uit al die landen bij elkaar was gaaf. En de baan was leuk. Je kunt er niet wegrijden. Daardoor waren de races spannender dan op de meeste banen. Je kon er lang slipstreamen en je moest echt rustig blijven."

De karakteristieken van de baan en de juiste tactiek om er zo snel mogelijk op te kunnen racen, had supertalent Tijmen zo in de gaten, getuige zijn dominante tempo. Hij was de hele week één van de snelste rijders en bewees dat overtuigend door de polepostion te claimen tijdens de kwalificatie. Daarna toonde hij in de heats opnieuw aan dat hij de belangrijkste man was voor de overwinning. Hij werd eerste in de eerste en de derde heat. Alleen de tweede heat won hij niet, maar dat kwam omdat hij door een andere rijder werd aangetikt waardoor hij een aantal plaatsen verloor en zevende werd.
 
In de prefinale, die geldt als kwalificatierace voor de finale, was het opnieuw Tijmen die zich in de voorste gelederen schaarde. Toen hij zich gesetteld had in de kopgroep reed hij de race safe uit. "Ik heb de race daarna redelijk rustig kunnen uitrijden", zei hij. Hij wilde niet alle risico's nemen. Immers alleen de finale telde.
 

En dus had hij een startpositie op de eerste rij voor de finale. "Ik moest eerst de start zien door te komen met de top-drie-rijders, daarna gingen we het uitvechten. Aan de buitenkant starten was lastig en ik kwam als vierde door. Na één ronde lag ik derde. Daarna was het stuivertje wisselen om de koppositie met Senna van Walstijn en een Engelsman. Op een gegeven moment heb ik Senna gepakt en heb ik een paar ronden aan kop gereden. Senna pakte mij terug, en daarna haalde ik hem weer in en kwam er een Australiër bij. Aan het einde van het recht stuk pakte Senna die Australiër. Hij ging samen met hem wijd. Ik ging binnendoor en toen sloeg ik een gaatje. Ik dacht: trappen, trappen, trappen!" Omdat Van Walstijn achter hem moest verdedigen, kon Tijmen profiteren en denderde hij zo linea recta naar de zijn mooiste zege van het jaar!

Bovendien betekende het een zege voor Team The Netherlands. Een feit waarop Tijmen maar wat trots was. "Het was nog mooier geweest als Senna ook het podium had gehaald. Maar ik ben trots dat ik voor Nederland op het podium stond."

Zoals voetballers na afloop van een interland hun shirts ruilen met dat van de tegenstander, ruilde Tijmen van racepak. "Dat was mooi. Ik heb nu een Japans pak. Maar mooiste was om in Portugal het volkslied te horen. Oranje boven!"
 
Tijmen: "Het is zo gaaf dat we dit hebben bereikt. Daar hebben we hard voor gewerkt. Ik bedank iedereen: mijn pa, ma, familie, mijn monteur Tarra Tweehuizen, Jan Daems, Team The Netherlands en mijn sponsoren."