Mosbeux-Capocci nemen optie op titel
Uitgegeven door Stijn Vermeulen • 4 oktober 2005 19:55
Een sprint van bijna 5 uren, dat is de perfecte samenvatting van deze confrontatie op de Limburgse omloop die, zoals gewoonlijk, enkele verrassingen in petto had voor de meest onstuimige piloten. Een sprint gedomineerd door twee teams, Mosbeux-Capocci (Colson Racing) en Scholzen-Gazon-Feltes (Scholzen Racing), die wiel aan wiel streden gedurende een groot gedeelte van de race. Het laatste woord was aan de teamgenoten van Colson Racing, die op deze manier een beslissende stap richting titel zetten. Maar, hun rivalen verdienden zeker ook lof, want ze droegen in belangrijke mate bij tot het spektakel.
De lottrekking bezorgde de twee plaatsen op de eerste startrij aan de Duitse teams, maar Mosbeux en Feltes hadden maar vier ronden nodig om de leiding te nemen, gevolgd door Rosoux, Van Ooste en De Keijser. De twee koplopers namen stelselmatig wat afstand, maar ze zagen hun inspanningen teniet gedaan na een groot uur wedstrijd, toen de safety car uitrukte om de ideale lijn terug proper te maken in de buurt van de Villeneuve-chicane. De koplopers gingen na de herneming weer voluit in de aanval en zetten hun prachtige strijd verder.
Het Ultra Team (Dubois-Brouwers-Rosoux-De Keijser), even aan de leiding bij de bevoorradingen, viel terug, toen laatstgenoemde verrast werd door een storing in de voeding en daardoor in de grindbak schoof. Andere kandidaten voor de ereplaatsen hadden eveneens moeite om stand te houden, zoals Nava-Pâques-Simul-Systermans (Cornelis Racing Quick), die het slachtoffer werden van problemen met de carburator.
Na drie uren wedstrijd, was het verschil tussen de twee leiders…minder dan een seconde. Alles was nog mogelijk. In de volgende ronden, rukten Mosbeux-Capocci zich los van het veld. Ze behaalden hun derde overwinning van 2005, waarmee ze een definitieve optie op de titel namen. Scholzen-Gazon-Feltes werden heel verdienstelijk tweede. De snelste ronde in de race was een (mooie) troost.
Achter hen, leek de bronzen medaille weggelegd voor Dub’s Team van De Keijser-Dubois-Maillet, maar het team gooide de handdoek wegens diverse problemen (stop and go, overdreven lawaai). Daarmee was de weg vrij voor Boucha-Servais-Louis (Ball Events) en Galand-André-Massart (Bean’s Project), het team dat sterk oprukte nadat ze ver op de startgrid aan de race moesten beginnen. Vervolgens zagen we de Duitsers Döhlmann-Suhr, die een mooie strijd met Schoofs-Janssens wonnen. In de categorie Light, waren Poncelet-Motte-Dumont de Chassart het snelst, terwijl Liedekerke-Jadot triomfeerden bij de tweezitters.
