Column Tim Coronel: "Dat Tom nog geen zitje heeft, dat doet me een beetje pijn"
Uitgegeven door Casper Bekking • 21 november 2013 18:45
Tom en Tim Coronel zijn twee van de meest bekende en gewaardeerde Nederlandse autosporters. De ene laat zich zien op het asfalt, de andere raast door het zand. RaceXpress.nl heeft de sympathieke gebroeders als columnist waardoor zij met regelmaat hun licht laten schijnen over huidige thema's in de internationale autosport: van F1 Grands Prix tot Dakar en alles wat daar tussen zit. Vandaag de vijfde column van Tim Coronel, over zijn voorbereidingen op de Dakar Rally 2014.
“De kriebels komen, het lijkt wel lente! De auto gaat vandaag op de boot. Ik heb net van de boys doorgekregen dat alles oké is. Ter plekke moeten de laatste puntjes in orde gebracht worden maar tot op heden loopt alles als een trein. Nu is het vooral het activeren van de relaties, dingetjes regelen qua caps, teamkleding, stickers, dingen die we zijn vergeten om in de truck te doen... We werken alle lijsten af zodat we er zeker van zijn dat we niets vergeten. Het is heel apart, ik zit al volledig in de Dakarmodus maar eerst krijg je nog Sinterklaas en Kerst, daarna mag ik eindelijk weg. Ik zit er al met smart op te wachten.”
“De PreProloog was in elk geval weer supergaaf. Dan weet je weer waarom je het gehele jaar zo hard hebt gewerkt. Heel aandoenlijk. Ik finishte als tweede, omdat ik in de beslissende heat nog de modderbandjes onder de buggy had zitten. Het was zo druk met fans en handtekeningen zetten dat ik vergeten was de banden te wisselen. Toen ik op de grid stond, voelde ik al dat het niet goed was. Toen ben ik lekker gaan springen en zwaaien, daar heb ik echt van genoten.”
“Het is een heel raar gevoel: je komt uit de racerij, van de Finaleraces op Zandvoort, en ineens sta je met 30.000 man in Valkenswaard! 30.000 Fans die volledig uit hun pan gingen en die maar bleven lachen, ondanks de modder. Dat zijn stuk voor stuk die-hard liefhebbers, echt geweldig. Ik heb vier uur lang alleen maar handtekeningen uitgedeeld, 2.000 posters! Niet normaal, magisch leuk! En het is fantastisch om ons kindje weer aan het publiek te laten zien. Vorig jaar hadden we de warmtehuishouding niet op orde maar dit jaar is er heel veel veranderd. De banden zijn van 26 naar 31 inch gegaan, de auto is ergonomischer want ook ik word een dagje ouder... Eigenlijk is het een totaal nieuwe buggy: 12 centimeter langer, 7 centimeter breder, de warmtehuishouding is op orde, de elektrische systemen zijn versimpeld, een extra luchthapper. De jongens hebben een fantastische machine neergezet.”
“Gisteren heb ik officieel te horen gekregen dat ik weer mijn geluksstartnummer 347 heb, superleuk. Ik weet hoe moeilijk het voor de organisatie is om aan dergelijke verzoeken te voldoen. Er zijn veel grote jongens bijgekomen en ik heb een belachelijk laag startnummer dus het was lastig. De jongens hebben hard moeten lobbyen maar het is gelukt! Hiermee moet het zeker goed komen in de Dakar. De eerste prioriteit is altijd om aan te komen. Het soloklassement win ik toch wel, zonder rare problemen is dat geen issue. De enige die in de buurt kan komen is William, een leuke Fransman die jarenlang heeft genavigeerd. Vorig jaar onttroonde hij mij maar dat komt dit jaar wel goed. In de laatste zes dagen heb ik toen negen uur goedgemaakt, uiteindelijk kwam ik 57 minuten tekort op de winst. Verder wil ik af en toe voor een verrassing zorgen. Vorig jaar stonden we al een aantal maal in de top-20 dus dat moet dit jaar ook zeker te doen zijn. De eerste dagen begin ik rustig en zal ik rond de vijftigste, zestigste plaats eindigen. Daarna kom ik pas naar voren, na een dag of vier. Wel hoop ik dat het glad is, dat is voor mij een belachelijk voordeel in de buggy. Wanneer het tactisch is met korte rechte stukken, dan kunnen wij toeslaan. Dus iedereen in Nederland mag een regendansje voor me doen. Maar wel dat het daar regent en niet hier in Nederland!”
“Ook thuis zijn we er volop mee bezig. Gaby is in dezelfde periode met de Racing Diva's actief in Dubai. Superknap dat zij weer met de Schubert BMW aan de start staan. Thuis zijn we allebei bezig met de laatste voorbereidingen: uitnodigingen, kleding, stickers... Maar met wederzijds respect. Ik kan me voorstellen dat elke andere vrouw gek van me zou worden wanneer zij niet zo met haar eigen raceding bezig zou zijn! Iedereen is dus al heel druk bezig met volgend jaar. Het valt mij op dat Tom nog geen zitje heeft, dat doet me een beetje pijn. Het verbaast me heel erg. Als iemand in de WTCC thuishoort, dan is hij het! Als er iemand wil opstaan om te helpen, graag. De hele familie heeft het geflikt: ik, de meisjes en nu Tom nog.”
Groeten!
Tim Coronel