Column Tom Coronel: “In Monaco krijg je geen trofee maar een fruitschaal!”

Tom en Tim Coronel zijn twee van de meest bekende en gewaardeerde Nederlandse autosporters. De ene laat zich zien op het asfalt, de andere raast door het zand. RaceXpress.nl heeft de sympathieke gebroeders als columnist waardoor zij met regelmaat hun licht laten schijnen over huidige thema's in de internationale autosport: van Formule 1 Grands Prix tot Dakar en alles wat daar tussen zit. Vandaag is het woord aan Tom, over de legendarische en unieke Grand Prix van Monaco.



“Monaco: de race der races! Op gewone circuits hangt altijd een bepaald sfeertje maar Monaco is op en top glitter en glamour. In Monaco racen met een Formule 1-auto is eigenlijk voor debielen. Overal wordt streng gekeken naar veiligheid maar daar rijden ze gewoon vol gas door de winkelstraat, terwijl de putdeksels nog in de grond zitten. Maar het is pure historie, meer dan uniek. Het is een heel andere manier van rijden op een stratencircuit: hobbelig, geen uitloopstrook, ieder foutje wordt afgestraft. Boem is ho, maar vaak is het dan ook zo ho, dat het direct einde verhaal is.”

“Ikzelf heb er tweemaal gereden met de Formule 3. In 1996 werd ik er tweede, een jaar later stond ik tweede op de grid, 0.001 seconde achter Nick Heidfeld. Ik had vervolgens een kopstart maar in de eerste bocht raakte hij met zijn voorvleugel mijn linkerachterband, waardoor ik op drie wielen verder moest. Toen was het snel einde verhaal, hij won de race. Dat was heel zuur want ik was met het gehele raceteam vanuit Japan speciaal naar Monaco gekomen. Ontzettend jammer. Als, als, als...”



“Maar Monaco joh, dat hele sfeertje, geweldig. Veel coureurs wonen daar, zij rijden door hun woonplaats. Hoe bijzonder is dat! De upperclass van Europa loopt daar rond, de glitter en glamour gaat er door de geluidsbarrière. Mooie vrouwen, dikke auto's, enorme schepen... Als je aan racen denkt, dan denk je aan Monaco. Dit is Wimbledon onder de autoraces. Pure historie. Je moet er een keer geweest zijn om de sfeer te proeven. Maar eerlijk is eerlijk: het gaat natuurlijk vooral om het nachtleven en de party's. Onder de 50 euro krijg je er geen biertje, voor minder dan 1000 euro vind je nergens een fles champagne. Een en al gekkigheid.”

“De baan zelf is langzaam, ook een Formule 1-auto rijdt maar met 50 km/h door Loews. De weg naar de eerste bocht is stoer en lastig, want er zit een klein hobbeltje bij het aanremmen. Vervolgens ga je rechtsaf, stijl omhoog. In een F1-auto kan je niet naar de weg kijken, je ziet alleen maar de sky. Dat is zo vet uniek! Ik ben een priviliged mother fucker dat ik dat ooit heb mogen meemaken. Ook de tunnel is heel apart. Stel je voor: een donkere kamer en plotseling krijg je een schijnwerper op je ogen. Zo'n schok gaat er door je heen als je de tunnel uitkomt, alsof je je vingers in een stopcontact steekt. Ook het geluid is heel anders. In de tunnel weerkaatst het aan alle kanten. Nou ja, geluid is het tegenwoordig niet meer, maar dat gezoem hoor je in de tunnel veel beter. Misschien dat de nieuwe motoren daar wel goed klinken...”



“Ook het zwembad is bijzonder: dat is echt high speed. Wanneer rijd je nou met een Formule 1-wagen met links naast je de haven vol met boten? Als je het zou verzinnen, is het een sciencefictionfilm. En dan de laatste bochten, dat voorlaatste knikje. Iedereen denkt daar te kunnen inhalen maar dat lukt niet. Je moet ruim insturen, anders haal je de bocht niet. En als je het goed doet, mag je naar het podium. Ook dat is heel speciaal: balkonachtig. In Monaco krijg je geen trofee maar een fruitschaal. Mijn prijs uit 1996 heb ik nog steeds, en ik gebruik hem ook echt als fruitschaal!”

Groeten!

Tom Coronel