Cristina Gutiérrez schrijft geschiedenis als winnares van Dakar Rally: "Ik heb gevochten tot het einde"

Cristina Gutiérrez heeft geschiedenis geschreven door de Dakar Rally te winnen en de eerste vrouw in 23 jaar te worden die deze prestigieuze titel in de wacht sleept. De Spaanse zegevierde in de Challenger-categorie tijdens etappe 12 samen met bijrijder Pablo Moreno. Ze maakte een indrukwekkende comeback en overwon een achterstand van 25 minuten op Mitch Guthrie Jr. met een ongeëvenaarde vastberadenheid.

In dit interview blikt ze terug op haar overwinning, de achtbaan van emoties die ze meemaakte en de mentale veerkracht die haar niet aflatende jacht op de overwinning voedde.

Wat waren je gedachten toen je aankwam en hoe voelde je je toen je je realiseerde dat je gewonnen had?

Het was een ongelooflijk moment. Toen ik finishte, dacht ik: 'Oké, Paolo, goed gedaan, we zijn tweede geworden. Het is een goede positie. Toen zag ik een van onze vrienden uit Spanje bij de finish een gebaar maken met zijn hand, zo van: 'Ga, ga, ga, je kunt winnen.' En ik zei: "Ik begrijp het niet. Nadat ik was gefinisht [de race, ging ik naar] de media perszone, en het was verrassend om iedereen te zien schreeuwen en roepen. Mensen bleven maar zeggen dat ik misschien gewonnen had. En ik realiseerde me op dat moment niet: 'Misschien? Wat is misschien? Ze zeiden dat Mitch was blijven steken. Ik had gemengde emoties - een beetje pijn voor Mitch, maar ook immens geluk omdat mijn droom was uitgekomen. Toen ze de resultaten bevestigden, begon ik feest te vieren en de pers stelde me veel vragen. Het was een geweldig moment dat ik nooit van mijn leven zal vergeten. Het was ongelooflijk.

Is er een specifiek iemand aan wie je denkt terwijl je je overwinning viert?

Ik heb een speciale gedachte voor mijn hele familie, alle kinderen in het ziekenhuis in Burgos - want als ik aan een wedstrijd meedoe, zijn ze altijd bij me. Ik denk ook aan Carles Falcón, de Spaanse rijder die tijdens deze Dakar is overleden. Deze overwinning is voor hen allemaal.


Wie was de eerste persoon die je belde of heeft iemand je de hand gereikt?

Ik heb nog niemand gebeld. Ik denk dat de eerste persoon die ik bel iemand van mijn familie zal zijn. Iedereen wordt gek nu. Ik las net een paar berichten waarin stond dat ze de race volgden; sommigen zeiden: "Mitch is gestrand, misschien kan Cris winnen! Dus het eerste telefoontje gaat zeker naar mijn familie.

Gezien de enorme uitdagingen van deze Dakar, was er een moment tijdens de race dat je dacht: 'Dit is ongelooflijk zwaar, misschien halen we het niet'?

Elke etappe was intens, vooral de marathon etappe - 48 uur [navigeren] door volle duinen. Misschien was dit moment gek, maar we wonnen deze etappe. Ik voelde me erg op mijn gemak in de auto en met het team dat ons steunde. Dat was het belangrijkste, want als je de steun achter je voelt, kun je sterker en vastberadener rijden.


In een eerder interview zei je dat je gelooft in je mentale kracht in vergelijking met anderen. Kun je uitleggen hoe je die mentale weerbaarheid cultiveert?

Ik weet niet of ik mentaal sterker ben dan anderen, maar wat ik wel weet is dat ik iemand ben die vecht tot het einde. Ik ben op jonge leeftijd deze wereld ingestapt en heb er alles aan gedaan om de Dakar te halen. Ik heb mijn hele carrière gevochten voor deze sport, ik heb gevochten voor de sponsor. Sinds mijn begindagen en mijn eerste Dakars was het mijn doel om over de finish te komen, waarbij ik ontelbare uren in de auto heb doorgebracht. Ik heb tot het einde gevochten, de hele tijd. In deze Dakar heb ik hetzelfde gedaan. Ik ging er elke dag voor, ongeacht wat er achter of voor me gebeurde. Ik heb mijn race gereden en alles gedaan om te winnen.

Wat zijn je plannen voor de toekomst? Overweeg je een vakantie om bij te komen van de veeleisende reis en je op te laden voor de komende uitdagingen?

Ik dacht erover om op vakantie te gaan, maar het lijkt erop dat ik daar geen tijd voor heb. Ik moet nog even werken in mijn tandartspraktijk, want mijn patiënten wachten al een maand. En dan heb ik nog sollicitatiegesprekken en veel verplichtingen die op me wachten.