Oscar Piastri geeft schoorvoetend toe: 'Pijnlijk' om nipt te verliezen van Lando Norris

McLaren-coureur Oscar Piastri heeft toegegeven dat het "pijnlijk" was om de overwinning in Hongarije te missen nadat teamgenoot Lando Norris hem nipt versloeg.

McLarens gesplitste strategie pakte verkeerd uit voor Piastri. Zijn tweestopper kon niet op tegen de eenstopper van Norris. De voorsprong van de Australiër in het kampioenschap is daardoor geslonken tot negen punten voor de zomerstop. "Gemengd, zou ik zeggen", omschreef hij zijn gevoelens. "Als je een race met zo'n klein verschil verliest, is dat natuurlijk pijnlijk. Maar het was vermakelijk vanaf de buitenkant en ook vanaf de binnenkant. Een leuke race, alles bij elkaar genomen. Maar als je aan de verliezende kant staat, is het lastig."

Piastri reflecteerde op de strategie. "We hebben ons best gedaan en kwamen voor Charles terecht. Ik weet niet wat er met hem gebeurde in de laatste stint. Er zijn dingen om op terug te kijken, of we strategisch iets anders hadden moeten doen, maar achteraf is het makkelijk praten."

Tijdens de race zag Piastri zijn teamgenoot, niet leider Charles Leclerc, als grootste bedreiging. Hij wist dat inhalen "ongelooflijk zwaar" zou worden, maar had er vertrouwen in. "Ik was zelfverzekerd, maar wist dat het enorm lastig zou worden. Dichtbij komen is één ding, inhalen is een heel ander verhaal. In schone lucht haalde ik hem snel in, maar zodra ik dichtbij kwam, was het ontzettend moeilijk om dicht genoeg te blijven. Er zijn zoveel bochten in de middensector dat je soms beter werk levert in sommige bochten, maar daar de prijs voor betaalt in de volgende omdat je nog dichterbij zit."

Zijn laatste poging kwam in de voorlaatste ronde bij bocht 1, waar hij blokkeerde. Toch denkt hij niet dat dit hem de zege kostte. "Niet zoveel, denk ik. Ik kon het gat snel weer dichten voor de laatste ronde. Maar zoals ik zei: tot zes of zeven tienden komen was haalbaar, maar nog dichterbij komen - daarvoor had ik gloednieuwe softs nodig. Je wilt nooit een kans laten liggen die er mogelijk is, voor het geval er geen andere komt. Dus moest ik ervoor gaan."

"Achteraf kun je zeggen dat ik misschien een ronde had moeten wachten, maar ik ben er vrij zeker van dat zelfs als ik nog een ronde had gewacht, het niets had veranderd", besluit Piastri.