IndyCar-belofte Rinus van Kalmthout: "Nederlanders zijn nu echt into racing! Na Max Verstappen..."

GENK – Alsof hij nooit weggeweest was. Zo voelde het afgelopen weekeinde voor IndyCar-belofte Rinus van Kalmthout toen hij voor het eerst in drie jaar terug was op het kartcircuit van Genk. De negentienjarige racer uit Hoofddorp reed tijdens de laatste ronde van het BNL-kampioenschap zelfs de officiële trainingen mee, gewoon voor de lol. “Ik kom graag regelmatig terug naar Nederland”, zei Van Kalmthout in een interview met RaceXpress.nl.

Als hij de afgelopen twee jaar niet zo succesvol was geweest in de Verenigde Staten was het niemand echt opgevallen dat Rinus rondloopt op het terrein van het circuit van Genk. Dat was toch altijd al zo? Nu hij kampioen is geworden in het Indy Pro 2000-kampioenschap, (voorheen Pro Mazda-kampioenschap) en in de FIA Asian F3 Winter Series, en tweede werd in het Indy Lights-kampioenschap (2019) is de Nederlander behalve in Amerika ook ineens ‘hot’ in Nederland en België.

Niet dat het hem ook maar enigszins heeft veranderd. Joviaal en vriendelijk als altijd spreekt hij in Genk met oude bekenden. Het verschil met vroeger is dat hij af en toe dat hij een handtekening zet, of met iemand op de foto gaat. “Ik vind het superleuk terug te zijn”, zegt Rinus aan een hangtafel in de gonzend drukke kantine van het circuit. Buiten is de laatste Rotax Max Seniorenrace aan de gang. Het regent hard. “Eigenlijk weet je niet wat je mist. Ik krijg hier even opheldering. Karten is toch heel anders dan autosport.”


Sinds anderhalve week is hij terug uit Amerika. Zijn oude kartmonteur Dirk Honig, met wie hij nog altijd goed contact heeft, nodigde hem uit mee te gaan naar Genk. Hij en Ramon Rietveld haalden Rinus zelfs over weer in de kart te stappen. Al was daar niet heel veel voor nodig, bekent de coureur. “Dit is één van de beste banen van Europa, er hangt altijd een goede sfeer. En het ging best goed. Het voelde alsof ik vorige week nog had gereden. Ik heb weer veel lol gehad, als vanouds.”

Succesvol geworden in Amerika heeft Rinus (VeeKay) gemerkt dat zijn prestaties in Nederland niet onopgemerkt zijn gebleven. Het doet hem goed, zegt hij. “Nederlanders zijn nu echt into racing. Na Max Verstappen, die nu toch al bijna vijf jaar Formule 1 rijdt, zijn de mensen misschien wel een beetje op zoek naar nog een coureur die ze kunnen volgen. Omdat ik als Nederlander in Amerika één van de nieuwe talenten ben, begin ik ook meer aandacht van de media te krijgen.”


Hij hoopt binnenkort groot nieuws te kunnen brengen. Dat wil zeggen: de bevestiging dat hij een stoeltje heeft in de IndyCars, het hoogste niveau van autosport in de Verenigde Staten. “Dit is de kans van mijn leven. Die moet ik gewoon pakken.” Hoewel hij nog niks concreets kan zeggen, heeft hij goede hoop dat hij op korte termijn een stoeltje heeft. Diverse Indy-teams hebben interesse in Van Kalmthout zo weet RaceXpress.nl uit betrouwbare bron. “We hopen vóór december een deal te hebben. In maart begint het seizoen al, dus hoe eerder hoe beter.”


Gaat het zoals hij hoopt, dan is dat voor Rinus de ultieme bevestiging dat hij de juiste keuze heeft gemaakt door voor Amerika te kiezen, in plaats van de Europese formuleauto-klasses. “Ik heb nooit over die keus getwijfeld. Dat zal ik ook nooit doen. Het racen is Amerika is heel old school en puur, dat vind ik mooi. En als fan kun je heel dicht bij de actie komen. Natuurlijk moet je dan veel handtekeningen zetten. Een rondje door de paddock duurt steeds langer.”


Om het in de VS in de IndyCars te kunnen maken, krijgt hij begeleiding van de Nederlandse tweevoudig Indy500-winnaar Arie Luyendyk. De autosportlegende uit Sommelsdijk woont al decennia in Amerika en kent de Indy-wereld als geen ander. Rinus en zijn vader Marijn en moeder Evelien bespreken vrijwel alles met de Nederlander. De voors en tegens van bepaalde teams, hoe te werk te gaan, noem maar op. Ook bespraken ze al een mogelijke verhuizing van Rinus naar de VS, want vooralsnog vliegt hij vaak tussen races door op en neer. “Als ik een fulltime IndyCar-contract heb, zou het zeker verstandig zijn, maar ik kom graag regelmatig terug naar Nederland. Ik heb daar altijd gewoond, het is mijn thuis.”

Bovendien heeft hij een Nederlandse vriendin. Die wil hij uiteraard graag zo vaak mogelijk zien en dat valt niet mee. “Ze is nog niet bij mijn races geweest. Ze moest voor school stagelopen, dus kon ze niet komen kijken. Ik vind het belangrijk dat zij haar eigen ding doet. Ik heb het racen, zij heeft school. Maar als ik straks hopelijk in de IndyCars rijd, hoop ik natuurlijk dat ze in ieder geval bij de Indy500 kan zijn. Dat zou ik supergaaf vinden. Je hebt daar voor de race een rijdersparade. Daar zijn ook altijd de vriendinnen en vrouwen van de rijders bij." Met een lach: "Ik ga er dan niet met mijn moeder zitten, ook al houd ik heel erg veel van haar.” Zijn vriendin is belangrijk voor Rinus, zegt hij. Vóór en na de raceweekends. “Ze support me altijd. Als ik in de VS ben hebben we nog steeds veel contact. Ik merk dat ik veel steun aan haar heb.”

Ook zijn trainer Raun Grobben is heel belangrijk voor hem. De Nederlander is er altijd bij als Rinus een training of een race heeft. “Hij heeft in het leger gezeten, heeft daar veel onder druk moeten werken. Hij helpt me echt goed. Ook tijdens een raceweekend halen we samen alles eruit wat er in zit. Ik hoop nog lang met hem te kunnen samenwerken. Raun is erg te spreken over mijn mentaliteit en ik over zijn trainingen.”


Voor Rinus was het afgelopen seizoen zijn eerste jaar als fulltime prof in de autosport. Dat betekent dat hij niet meer naar school gaat. “Ik heb mavo gedaan en nu doe ik de racestudie. De Engelse lessen zijn super”, zegt hij met een lach.

Met name voor jonge, ambitieuze karters klinkt dat natuurlijk als een droom, maar de snelle Noord-Hollander heeft er zijn bedenkingen bij. “Ik wil wel kunnen blijven nadenken. Daarom overweeg ik een specifieke cursus te gaan volgen. Ik denk dat dat goed voor me is. Ook als coureur. Je moet je hersens actief houden.”