Karttweeling Tim en Nick Gerhards blikken met voldaan gevoel terug op topseizoen

PORTIMÃO – Als beste Nederlander in de Junioren-klasse reed karter Nick Gerhards zondag een uitstekende finale tijdens de Rotax Max Challenge International Trophy. De 13-jarige racer uit Amsterdam werd in Portimão 15de tussen de beste Rotax Max-rijders van de wereld. Zijn tweelingbroer Tim deed het ook uitstekend. Hij hoorde zelfs bij de allersnelsten, maar pech in de finale voorkwam een topresultaat. Dat hij vanuit België het bericht kreeg dat hij de Junioren-titel in het BNL-kampioenschap had gewonnen, maakte veel goed. Het gaf zijn seizoen nog meer glans na zijn vicekampioenschap in de Euro Series.

“Het ging supergoed”, zei een opgetogen Nick, die het als rookie in Portimão het moest opnemen tegen maar liefst 58 andere rijders. “Het niveau tijdens de International Trophy was echt hoog. Ik had niet verwacht dat ik dan de beste Nederlander zou worden. Erg leuk.”

Nick had nog nooit op de baan gereden, maar dat het talent uit Noord-Hollander bloedsnel is, had hij de hele week al laten zien. Het regende vrijwel de hele week op de Portugese baan, een kolfje naar de hand van Nick en zijn broer. Want de tweelingbroers staan bekend als uitstekende regenrijders.

Na de kwalificatieheats reed Nick een prima prefinale maar door pech finishte de rijder van topteam SP Motorsport als dertigste en moest hij op die plaats de finale beginnen. Nu was het al een prestatie op zich dat hij in het internationale topveld de finale had gehaald, maar tijdens de race toonde Nick op overtuigende wijze dat hij zijn mannetje weet te staan. Hij kende een indrukwekkende opmars, maakte geen fouten en werd zo heel knap vijftiende. “Ik dacht gewoon: het lukt me wel naar voren te rijden. Ik moest alleen zorgen dat ik niet van de baan raakte. Dat was een kwestie van zelfvertrouwen.”

Hoewel hij met zijn inhaalrace indruk had gemaakt, vond de jonge Amsterdammer het niet zijn mooiste race van het jaar. “Ik heb dit jaar wel mooiere races gereden, in Genk bijvoorbeeld. Daar ben ik in het BNL-kampioenschap van de voorlaatste plek naar de derde plek gereden. Het was een raar, maar lekker seizoen. Ik ben een betere rijder geworden. Ik krijg veel goede tips en die hebben me veel geholpen.”

Broer Tim moest door pech in de finale genoegen nemen met een plek in de achterhoede. Dat gaf bepaald niet de juiste weerspiegeling van zijn werkelijke kunnen. Want hij had de hele week uitermate sterk gereden. In de eerste kwalificatieheat was hij zevende geworden, daarna tweede en in de derde kwalificatieheat was hij ook erg snel geweest, maar was hij van de baan gereden.


Al met al leverde hem dat de elfde startplaats op voor de prefinale. De start vond plaats op een natte baan, maar omdat de ideale lijn opdroogde, reed bijna iedereen op slicks. Dat zorgde voor listige omstandigheden. Tim wist er wel raad mee. Na de eerste ronde lag hij al op drie. Daarmee had de rookie ook ervaren OKJ-rijders achter zich gelaten.

Na drie ronden ging het talent uit Amsterdam zelfs aan kop. De strijd was fel en bij het ingaan van de laatste ronde lag hij tweede. Hij was op dat moment veel sneller dan de rijder op kop en dus probeerde hij in de voorlaatste bocht van laatste ronde nog een inhaalactie. Dat was net iets te veel van het goede. Hij raakte van de baan en moest de finale daardoor achteraan starten.

Een forse teleurstelling natuurlijk, maar het feit dat hij werd uitgeroepen tot Junior-kampioen in het BNL-kampioenschap maakte veel goed. Dat kampioenschap zou eigenlijk nog een ronde langer duren, maar wegens corona werd die afgelast en daarmee was het pleit beslecht. Eerder was hij nota bene ook al vicekampioen geworden in de Euro Series.

“Dit is wel mooi”, zei Tim bescheiden over de BNL-titel. “Helemaal aan het begin van het jaar had ik dit niet echt verwacht, omdat ik dit jaar rookie was.” Maar talent verloochent zich niet, zoals dat heet, en ‘dus’ pakte Tim de eindzege. Het betekende de derde titel in zijn carrière. “De eerste was in 2017 in het NK Parolin Rocky, vorig jaar won ik het BNL-kampioenschap in de Minimax-klasse en dit jaar dus bij de Junioren”, somde hij op. “Ik hoop dat er nog een keer een officiële prijsuitreiking komt. Die beker krijgen zou ik wel heel leuk vinden.”

Als toetje op het seizoen mag Tim nu nog naar de Rotax Max Grand Finals, waarvoor hij eerder al een ticket won. Het wordt zijn debuut op het jaarlijkse wereldkampioenschap voor Rotax Max-rijders, dat van 23 tot en met 30 januari wordt gehouden, óók op de baan van Portimão.

Baankennis heeft Tim nu dus al. “Dat is wel fijn. Het helpt natuurlijk.” Tijdens de Grand Finals rijden alle karters op hetzelfde materiaal. Dit jaar is dat een chassis van het merk Sodi-kart. Dat terwijl Tim normaal gesproken op het topmerk Kart Republic racet.

Een test op Sodi Kart voorafgaand aan het evenement komt er waarschijnlijk helaas niet van. “Door corona zijn de kartbanen hier dicht. Ik hoop dat het snel goed komt.” Overigens maakte Tim zich niet veel zorgen over het racen op een hem onbekend merk. “Veel jongens hebben er nog nooit mee gereden, dus ik denk dat het niet heel veel uitmaakt. Ik hoop in ieder geval ver te kunnen komen!”

Tim en Nick Gerhards worden in hun raceactiviteiten ondersteund door Nyetimber, Parker & Williams, Joe Merino en Smit Cruyff.

Bezoek eens de website van Tim en Nick: timgerhards.nl en nickgerhards.nl.