Rinus van Kalmthout bij insturen tot tweemaal toe aangetikt: "Jammer, want het zag er zo veelbelovend uit"

Een week na de Indy 500 stond de volgende race in de IndyCar alweer op het programma van Rinus van Kalmthout. De Nederlander, uitkomend voor Ed Carpenter Racing, lag op een keurige zevende plaats, met uitzicht op meer. Maar meer zat er na een tik van een concurrent niet in voor VeeKay, die de Chevrolet Detroit Grand Prix eindigde op de veertiende positie.

Na een drukke meimaand gaan de coureurs van de NTT INDYCAR SERIES onvermoeibaar verder. In de eerste twee weekends van juni staan er direct twee wedstrijden op het programma, de zesde en zevende krachtmeting van 2024.. De eerste race van dat tweeluik vindt plaats in de straten van Detroit, op het nieuwe circuit waar sinds 2023 met IndyCar-bolides wordt geracet. VeeKay, die als negende de Indianapolis 500 besloot, toog opgewekt richting Motor City om aldaar zijn #21 Chevrolet van Ed Carpenter Racing aan de tand te voelen.

Die groenzwarte bolide bleek in de trainingen niet erg vriendelijk voor het zachtere rubber van Firestone. Zodoende opteerde het team ervoor om VeeKay in de kwalificatie slechts één nieuwe set banden te geven, in plaats van meerdere. Die beslissing pakte niet uit zoals werd gehoopt. De 23-jarige Nederlander wist zich namelijk in zijn kwalificatiegroep op de tiende plaats te nestelen, wat na een gridstraf voor een concurrent werd omgezet in een achttiende startplaats.

Daarvandaan wachtte VeeKay een lange race op het fysiek zeer intensieve stratencircuit in Detroit, de bakermat van motorleverancier Chevrolet. op de baan net zo nauw als de F1 in Monaco wist Veekay in de openingsronden zich meteen te roeren. De enkelvoudig IndyCar-racewinnaar werkte zich gestaag een weg naar voren en bleef uit de chaos die de start van een stratenrace normaliter met zich meebrengt. Op een derde van de wedstrijd vond de ECR-coureur zichzelf terug op een hoopgevende zevende positie.

Waar enkele concurrenten naar binnen kwamen voor regenbanden, omdat het zachtjes begon te druppelen in Detroit, daar bleef VeeKay als een echte, nuchtere Hollander buiten. Het team gaf hem de optie om rubber te wisselen, maar de twintiger zag correct dat het niet hard genoeg regende om die switch te laten slagen. VeeKay rook een topklassering en mocht na een herstart meestrijden met de koplopers, maar kon niet lang genieten van zijn sterke uitgangspositie.

Bij het insturen van de eerste bocht na het lange rechte stuk, waarvandaan de herstarts werden gehouden, werd VeeKay namelijk vanuit de binnenzijde tot tweemaal toe aangetikt door Will Power. De wedstrijdleiding besloot dat de Australiër schuldig was aan het contact en bestrafte hem, maar toen was het al te laat voor zijn Nederlandse tegenstrever. VeeKay stond achterstevoren tegen de muur en kon louter door kordaat handelen van de marshals zijn weg vervolgen.

Doordat VeeKay knap binnen de lead lap bleef, klauterde hij gestaag op vanuit een uitzichtloze positie (23ste) naar een plek binnen de top vijftien. Bij het vallen van de vlag, na honderd krankzinnige ronden vol chaos en neutralisaties, kwam de Nederlandse ECR-coureur als veertiende over de eindstreep – veel meer zat er niet in, aangezien VeeKay in de slotronden extreem brandstof moest besparen. Hoe maf het raceverloop in Detroit was werd gesymboliseerd door nota bene Power, die ondanks liefst vier straffen gedurende de wedstrijd als zesde over de eindstreep reed.


“Dit was natuurlijk een gekke race”, laat VeeKay weten vanuit Detroit. “Het doet als een gevalletje-Nashville aan”, verwijst de twintiger met een knipoog naar het stratencircuit aldaar, dat bekend staat om haar chaotische races. “Ik heb geprobeerd om uit de problemen te blijven, maar dat is helaas niet gelukt. Bij een van de vele herstarts werd ik aangetikt door Will Power. Gelukkig wist ik op de lead lap te blijven, maar vanwege de schade en het brandstofnummer kon ik niet veel meer uitrichten.”

“Het is jammer, want het zag er zo veelbelovend uit. Toen andere coureurs naar binnen kwamen voor regenbanden besloot ik door te gaan. Er zat wat vocht in de lucht en er was wat vocht op de baan, maar net niet genoeg voor een rubberwissel. Ik reed al op de zevende plaats toen ik de tik kreeg. Ik denk dat we ook nog even moeten kijken naar onze strategische keuzes na het incident, want Power is uiteindelijk zesde geworden, terwijl hij me op de baan überhaupt niet heeft ingehaald.”

“Al met al ben ik tevreden met het weekendverloop. Natuurlijk wil ik races winnen en podiums scoren, maar we gaan vooruit en ik heb eruit gehaald wat erin zat. Komend weekend mogen we alweer aan de slag, en dit keer op mijn favoriete circuit. Road America is fantastisch, ik kan niet wachten om daar aan de start te verschijnen”, besluit VeeKay strijdvaardig.

Het racegeweld van de NTT INDYCAR SERIES wordt alweer volgende week vervolgd met de XPEL Grand Prix at Road America. Op het iconische asfalt nabij Elkhart Lake, Wisconsin wordt aanstaande zondag 9 juni gestart rond de klok van 21.30 uur Nederlandse tijd.