Mark Jobst wint Supercar Challenge-kampioenschap en viert dit in stijl: "Het was echt geweldig"
Uitgegeven door Frank Korsel • 3 november 2022 01:22
Autocoureur Mark Jobst uit Zandvoort heeft tijdens het Supercar Madness-weekend op het TT-circuit van Assen het kampioenschap in de Sport-klasse van de Supercar Challenge veilig gesteld. Waar coureurs het kampioenschap normaal gesproken binnenhengelen in de race, was een pole position voor de Zilhoutte-coureur genoeg. In een hele snelle tijd scheurde Jobst naar pole position. Het kampioenschap was binnen, maar er moest nog geracet worden.
“Ik vind het mooi dat ik het kampioenschap op deze manier heb kunnen winnen”, vertelde een tevreden Jobst. “Omdat we de races hiervoor ook goed hadden gescoord moest ik in de eerste race 45 seconden langer stil staan in de pits, en dan word je vijfde of zesde. Dat is minder leuk om het kampioenschap te winnen. Ik wilde écht die pole hebben, die leverde één puntje op en dat was precies wat ik nodig had.”
“Toen ik wist dat ik pole had was ik natuurlijk erg tevreden.” In de vrije training reed Mark nog twee seconden langzamer, maar toen reed hij ook op oude sloffen. “Ik wist dat er gewoon nog veel te winnen viel op nieuwe banden en na drie ronden zaten ze op de optimale temperatuur.
Jobst gaf toe dat hij wel blij was, maar dat hij meer in extase was na zijn ijzersterke race in Spa-Francorchamps, waar hij de basis legde voor de titel. “Ik was blijer in Spa”, zo klonk het. “Na de tweede race daar wist ik dat de marge zo groot was dat er bijna niets meer mis kon gaan. In Spa was het echt make or break, als ik daar was uitgevallen had het er hier heel anders uitgezien. Toen was het eigenlijk al beslist, ik had daardoor nog één puntje nodig in Assen. Het zou wel heel gek moeten lopen als ik het dan nog weg had gegeven.”
Door de 45 successeconden werd de eerste race niet gemakkelijk voor Jobst. Hij mocht vanaf pole vertrekken, maar moest door zijn sterkte prestaties in Spa-Francorchamps bijna twee minuut stilstaan in de pitlane. Dit kostte hem zoveel tijd dat hij uiteindelijk op de vijfde positie terecht kwam.
In de tweede race van het weekend hoefde hij ‘slechts’ 35 seconden langer stil te staan, maar helaas werden dit heel wat seconden meer. Jobst ving de tweede race aan vanaf de eerste positie, maar na een klein half uur viel de race in het water: “Ik merkte drie rondjes voor de pitstops al dat de auto, maar op vijf van de zes cilinders liep, dat is er natuurlijk ééntje te weinig. Op Spa had ik hetzelfde probleem en toen ging hij het na twee rondjes gewoon weer doen. Ik had gehoopt dat hij dat nu weer zou doen, omdat ik anders twee keer naar binnen moest gaan en dat zou natuurlijk ontzettend veel tijd kosten.”
Door een crash werd de race geneutraliseerd met een Full Course Yellow. Deze speelde Jobst in de kaart en kon hij relatief 'goedkoop' de pitstop maken: “Toen ik uiteindelijk naar binnen ging, vertelde ik dat er een probleem was. Toen is het team heel snel gaan kijken en hebben ze eigenlijk vrij snel het probleem gevonden. In vijf minuten tijd konden ze de bobine veranderen. Het kostte wel vijf minuten, maar ik heb me daarna nog goed weten te vermaken. Ik heb er maar een kwalificatiesimulatie run van gemaakt en ging ik maar voor de snelste ronde”, vertelde de Zandvoorter lachend. “Ik had niet eens gedacht dat de auto het nog zou doen, ik eindigde weliswaar op twee rondjes achterstand, maar ik ben in ieder geval wel gefinisht. Ik ben blij dat ik het seizoen gewoon heb kunnen afmaken.”
Nu het seizoen voorbij is het tijd om terug te blikken op het seizoen. Op zijn thuisbaan in Zandvoort startte het seizoen, en kreeg al meteen een interessante wending: “Aan het begin van het seizoen wist ik nog niet eens zeker of ik wel tijdens ieder event zou gaan rijden. Maar toen won ik in Zandvoort meteen de eerste race en had ik toen al een flinke slag geslagen. Toen werd de keuze wel wat makkelijker.”
In Zandvoort scoorde hij een derde plek en een knappe overwinning tijdens de race op zondag. In Hockenheim eindigde op zaterdag op de zesde positie, en dat allemaal met een gebroken stuurkogel. De tweede race van het weekend op het Duitse circuit eindigde voortijdig door een probleem met de koppeling. Op het Belgische circuit van Zolder kwam hij keihard terug en scoorde hij een eerste en derde plek. Later volgende er nog drie andere overwinningen, twee tweede plaatsen en twee pole positions. Toch was het niet allemaal rozengeur en maneschijn voor Jobst: “We hebben races gehad waar we geluk hebben gehad, maar ook races gehad waar we geen geluk hadden.
“Tijdens Jack’s Racing Days won ik de eerste race, maar kwam ik in de tweede race op ongelukkige wijze in contact met een andere deelnemer. Maar dat gebeurt soms ook met racen en daar moet je niet te lang over na blijven denken.”
Als gevolg van die aanrijding moest Jobst in de eerste race van de Trophy of the Dunes op het circuit van Zandvoort achteraan starten. Niemand had verwacht dat de ontketende Zandvoorter die race zou winnen. “Die overwinning was erg lekker”, vertelde Jobst lachend met een knipoog.
Uiteindelijk eindigde hij het seizoen met 9 podiumplaatsen, waarvan 5 overwinningen en was Mark zonder twijfel de sterkste en consistentste coureur in de klasse. Onder andere deze factoren, maar ook een sterk team en een goede mindset hebben Jobst geholpen naar de titel.
Nu het seizoen is afgelopen duurt het weer eventjes voordat Jobst in de Zilhoutte mag rijden, die nog altijd in de kleurstelling van Michel Vaillant over het circuit scheurt. In de wintermaanden is het tijd voor ander speelgoed: “Ik denk dat ik weer eens mijn schakelkart uit de schuur haal. Hij heeft al heel lang niet gereden, dus dat moeten we maar weer eens doen. Ik zal wel weer met blauwe plekken en pijnlijke ribben thuiskomen, maar dat heb ik er allemaal voor over.”
