Rinus Veekay na Canadees spektakel: "Mijn derde toptienfinish in acht dagen te pakken"

Voor de derde achtereenvolgende keer heeft Rinus 'VeeKay' van Kalmthout een wedstrijd in de NTT Indycar Series besloten met een toptienfinish. Bij de Ontario Honda Dealers Indy Toronto reed de rappe Nederlander van P22 naar een prachtige achtste plek.

Goedgemutst trok VeeKay richting Canada, waar de eerste en enige IndyCar-wedstrijd van het jaar die buiten de Verenigde Staten plaatsvindt op het programma stond. Het stratencircuit rondom de Exhibition Place in Toronto werd traditiegetrouw midzomer aangedaan. Na de prachtige, dubbele toptienfinish op de Iowa Speedway, waar VeeKay een vijfde en een negende plaats liet noteren, werd er hard gewerkt voor een volgend succes.

De vrije trainingen in Toronto deden vermoeden dat VeeKay een van de kanshebbers kon worden voor een plaats in de Fast Twelve-kwalificatie. Helaas voor de IndyCar-racewinnaar, in Canada weer te bewonderen in het zwartgroen van de #21 Chevrolet van Ed Carpenter Racing, was het verkeer hem tijdens de kwalificatie niet goedgezind. Op geen enkel moment kon de Nederlander in zijn ritme komen – telkens waren er concurrenten die op de verkeerde tijd op de verkeerde plaats reden, waardoor VeeKay hinderlijk werd tegengewerkt.

Zodoende moest de ECR-coureur genoegen nemen met een 22ste plaats op de startopstelling, aan de buitenkant van de elfde startrij. VeeKay liet het er niet bij zitten en stoof na het zwaaien van de groene vlag naar voren, om gedurende de 85 ronden tellende race in Toronto in steeds kansrijkere posities te komen. In eerste instantie moesten er direct vier tegenstanders aan geloven: kort na de openingsronde passeerde VeeKay nog eens twee concurrenten, om voor de eerste pitstopserie al op plaats zestien te rijden.

Nadat de Nederlander zijn harde Firestone-banden bij de eerste pitstop inruilde voor de zachte compound, was het zaak om te consolideren in het middenveld. VeeKay voldeed keurig aan die taak door ook voor de tweede pitstopronde als zestiende door te komen. Na een prima stop hengelde de talentvolle twintiger nog een aantal conculega’s binnen: waar bij sommigen de vermoeidheid op het fysiek uitdagende stratencircuit toesloeg, daar hield de ECR-coureur het hoofd koel.

Kort voor het einde werd VeeKays reactievermogen flink op de proef gesteld: een glijpartij van de voor hem rijdende Pato O’Ward resulteerde in een zware kettingbotsing, maar VeeKay wist zijn ECR-bolide uit de penarie te houden. Echter moest de wedstrijd worden stilgelegd om alle brokstukken op te ruimen. Bij de herstart die daarop volgde greep VeeKay gelijk weer een paar concurrenten bij het nekvel – een harmonicareactie voor hem resulteerde helaas in een kapotte voorvleugel, die moest worden vervangen in de pitstraat.


Ondanks die extra pitstop liet VeeKay zich in de absolute slotfase nogmaals van zijn allerbeste kant zien. In no-time vloog de ECR-coureur van de twaalfde naar een achtste plaats, om als best geklasseerde Chevrolet-coureur te finishen. De wedstrijd in Canada werd gewonnen door Colton Herta. Met 201 punten bezet VeeKay de vijftiende plaats in het IndyCar-kampioenschap en heeft hij nog altijd een toptienpositie in het zicht.

“Alweer een toptienfinish”, jubelt de Nederlander vanuit Canada. “Het was een bijzonder goede dag en een bijzonder goede race voor ons. Natuurlijk baalde ik dat ik als 22ste moest starten, want je weet dat je op een circuit als deze met veel chaos te maken krijgt. Het middenveld is druk en er staan geregeld wat blokkades op de weg, iets wat zeker op het einde van deze race veel gebeurde.”

“We hadden een goede racepace en ik wil Ed Carpenter Racing bedanken voor de uitvoering van een slimme strategie. Met name op het einde van de race hadden we ons koppie er goed bij, door tijdens de neutralisatie naar zachte banden te wisselen. We hebben al eens eerder zo’n tactiek gehanteerd en ook toen werden we beloond, daarom ben ik blij dat we het nog een keer hebben aangedurfd.”

“Na die moeilijke kwalificatie van zaterdag zijn we op zondag ijzersterk teruggekomen. Ik heb veertien tegenstanders ingehaald en ben daarmee samen met Alex Palou die van 18 naar 4 reed de ‘biggest mover’ van deze wedstrijd. Bovendien heb ik mijn derde toptienfinish in acht dagen te pakken! Nu is het tijd voor de zomerstop, want IndyCar maakt ruimte voor de Olympische Spelen. Over vier weken mogen we weer aan de bak op de oval van Gateway. Voor wat betreft de race in Toronto kunnen we tevreden zijn”, besluit VeeKay met een lach.

Het NTT Indycar Series-seizoen gelast een zomerpauze in. Pas op zaterdag 17 augustus wordt de actie weer hervat, als de Bommarito Automotive Group 500 op de World Wide Technology Raceway van Gateway in Madison, Illinois, op het programma staat. De wedstrijd wordt officieel op zaterdag verreden in Amerika, in Nederland is het dan al zondag: de race start namelijk rond 00.30 uur ’s nachts Nederlandse tijd.