Teams blikken terug op DSMEC race
Uitgegeven door Gregory Eyckmans • 14 september 2009 12:01
Goede vooruitgang… maar tegenslag voor de Mitsubishi Lancer Evo8 !
Afgelopen weekend was de Dunlop Sport Maxx Endurance Cup opnieuw van de partij op Circuit Zolder, voor de vijfde manche van het seizoen 2009. Deze afspraak begon relatief goed voor de Mitsubishi Lancer Evo8 DTC Team Motorsport van Alain Bader, tot in de kwalificatie een probleem met de watertemperatuur zich manifesteerde. « Bij aanvang van de sessie ging de motor van de Audi TT stuk en werd de rode vlag gezwaaid. Pas daarna kon ik werkelijk op zoek naar een snelle ronde. Toen de sessie op groen ging vatte ik mijn opdracht aan, maar al vrij snel wees de meter van de watertemperatuur 180° aan! Ik kwam onmiddellijk terug naar de stand, waar we naar een oplossing zochten voor het probleem. Kort samengevat: ik kon dus geen goede tijd op de tabellen zetten en diende vrij ver achteraan het veld te vertrekken voor de race zelf. Daarvoor bouwden we nog een mechanisch systeem in ter controle van de watertemperatuur, zodat we toch paraat waren voor de wedstrijd op zondag om 16u20… »
De aanvang van de race werd gekenmerkt door enkele zeer snelle rondjes in het spoor van de Saker en de BMW van de gebroeders Werckx. « Bij het aansnijden van de Villeneuve Chicane ging de stuurbekrachtiging stuk. Ik kon nog wel vermijden dat ik naast de piste belandde en begaf me terug naar de pitlane. De crew repareerde het euvel en ik kon terug op weg. Net zoals tijdens de eerste wedstrijdrondjes functioneerde de Mitsu opnieuw uitstekend, met goede rondetijden als gevolg. Tot… de stuurbekrachtiging het opnieuw begaf! Ik reed dus opnieuw de pitlane in, waarna ik de wedstrijd in schoonheid wou eindigen om het potentieel van de Lancer Evo8 op het circuit te tonen… »
Maar Alain Bader moest de kelk werkelijk tot op de bodem leegdrinken. Eerst werd hij ronden lang opgehouden door een Porsche van First, en toen hij in het spoor van de Saker kwam gaf de elektronische sonde opnieuw een watertemperatuur aan van maar liefst 250°! « Maar de mechanische meter gaf geen alarm. Helaas ging de motor naar de haaien, enkele ronden later, bij het oprijden van de Sacramentsheuvel. Was het de radiator, een darm, een lekke koppakking? Dat kunnen we pas zeggen na een grondige analyse, dan kunnen we het volledig rapport van dit frustrerend weekend opmaken. Ondanks alles ben ik toch tevreden met de geregistreerde rondetijden, maar ja… het belangrijkste is natuurlijk wel de finish halen… »
Over het vervolg van het programma van Alain Bader en zijn Mitsubishi Lancer Evo8 DTC Team Motorsport wordt intensief nagedacht. Veel zal afhangen de het gevolg dat gegeven wordt aan de reeds gevoerde (en bijgewoonde) gesprekken over de toekomst van onze nationale circuitracerij. Pas dan kan de Luikenaar verdere uitspraken doen over zijn eigen toekomst en het seizoenseinde…
(Bader)
Drie op een rij voor Lumbeeck en Marchal
De vijfde ontmoeting van de Dunlop Sport Maxx Endurance Cup is opnieuw beslecht in het voordeel van Wim Lumbeeck en Ron Marchal die met de AD Sport-Viper de derde overwinning op rij boekten. Een loepzuivere hattrick na een perfecte wedstrijd.
Deze race werd verreden in het kader van de Zolder Truck Grand Prix. Een mooie affiche en veel toeschouwers, maar een moeilijke wedstrijd voor de piloten van de Dunlop Sport Maxx Endurance Cup. De kwalificatie en de race zelf werd telkens verreden na een Truck race en die kamikazes gooien flink wat olie, diesel en zand op de piste. En dit, gemengd met de restanten van de watergekoelde remmen op de trucks laat een gladde smurrie achter.
Wim Lumbeeck werd tijdens de kwalificatie als eerste de baan opgestuurd en lukte de voorlopige pole.
“het was niet echt de opzet om een scherpe chrono op de tabellen te zetten. Ik reed op oude banden en het was de bedoeling dat ik de Viper zou inrijden en de piste wat zou schoon vegen om zodoende de rode loper uit te rollen voor Ron die dan op nieuwe banden de definitieve chrono zou zetten”, aldus de Lightin’Art-rijder.
Even later dook de Mosler van MExT Racing onder de tijd van Lumbeeck waarop, zoals voorzien, Ron Marchal terug de puntjes op de ï plaatste en de Viper opnieuw richting de beste startplaats loodste.
Wim trok tijdens de start van de twee uur durende wedstrijd de meute op gang en wist zijn leiderspositie te handhaven. Tot Van Elslander bij het ingaan van de tweede ronde de leiding overnam.
“De Mosler is me op puur vermogen voorbij gegaan”, gaat Wim verder.
“De motor van de Viper heeft zijn beste tijd gekend. Na de 24 Hours of Zolder was er te weinig tijd voor een revisie en dat laat zich voelen. Anderzijds had ik te kampen met een onderstuurd karakter omdat de stabilo achteraan iets te zacht stond. Ik maakte me echter weinig zorgen. Van Elslander moest in het begin trachten het verschil te maken terwijl wij met Ron Marchal over een andere strategie beschikken. Ik kon me veilig in tweede positie nestelen.
Maar na de eerste code 60 heb ik wel efkes gevloekt. Ik reed nog rondjes aan de verplichte 60 km/uur toen net achter mij opnieuw de groene vlag werd getoond. Opeens vlogen de Porsches van Raus en Van Oost me voorbij en zat ik in vierde stelling. Ik heb me wel super geamuseerd.
We reden met vijf wagens binnen de vijf seconden en speelden constant haasje over. Ik kon de Viper na 50 minuten wedstrijd in derde stelling doorgeven aan Ron maar verloor veel tijd aan de bevoorrading omdat de gulzige Viper terug nokvol moest worden bijgetankt. Ron heeft zich dan op zijn beurt een weg gebaand naar de koppositie en ondanks een tweede code 60 aan het eind van de race had hij nog 23 seconden bonus op de Porsche van Maes die tweede eindigde.
Een perfect weekend zonder noemenswaardige problemen en een goede strategie. We lukten onze vooropgesteld hattrick en hopen deze positieve lijn door te trekken tijdens de volgende wedstrijd in het Nederlandse Assen. Ron kent het circuit terwijl ik meer dan waarschijnlijk nog samen met AD Sport naar Assen afreis voor een testsessie. Na de derde overwinning op rij vind ik het wel spijtig dat er geen vijf wagens paraat tekenen in Klasse 1. Daardoor spelen we geen rol van betekenis in de afwikkeling van het kampioenschap”, besluit een gelukkige Wim Lumbeeck.
(Lumbeeck)
Lagrange blikt tevreden terug
Afgelopen weekend werd in het kader van de Zolder Truck Grand Prix de vijfde manche verreden van de Dunlop Sport Maxx Endurance Cup. Opnieuw een nieuwe uitdaging voor de 18-jarige Niels Lagrange omdat hij ditmaal de AD Sport-Porsche biturbo deelde met de Duitser Kenneth Heyer, zoon van levende legende Hans Heyer.
De kwalificatie verliep niet bepaald vlekkeloos en werd afgesloten in negende stelling.
“De Porsche voelde goed aan en ondanks het feit dat de piste na de truckrace er behoorlijk glad bij lag reed ik op oude banden een behoorlijke chrono. Maar toen Kenneth wou buiten rijden op verse banden om de ultieme chrono op de tabellen te zetten moesten we de wagen in de box parkeren omdat we de geluidslimiet hadden overschreden. Een magere negende startplaats was dus het pijnlijk gevolg, maar geen reden voor paniek”, steekt de Neerpeltenaar van wal.
“Ik was ook sterk onder de indruk van de professionele aanpak van de entourage van Kenneth Heyer tijdens de teambriefing voor de wedstrijd”.
Niels nam de start en kon onmiddellijk een tweetal plaatsen goedmaken. Na de eerste vroege code 60 bleef Lagrange bij de les en bij het tonen van de groene vlag ging hij onmiddellijk recht op het gas en won hierbij terug een tweetal plaatsen.
“ik zat goed in het ritme en viseerde de kop van het gebeuren. Na enkele mooie duels met ondermeer Van Oost, Lumbeeck en vooral Raus kon ik na ongeveer 30 minuten wedstrijd de leiding nemen. Die heb ik nog een dik half uur kunnen behouden en kon zelfs een vijftal seconden uitlopen op de concurrentie. Tot ik opnieuw een verwittiging kreeg wegens teveel decibels, gecombineerd met een stop & go. Ik combineerde deze pijnlijke sanctie met de tankbeurt. Maar toen wou de motor niet aanslaan. Ik verloor in totaal twee minuten. Dit, gecombineerd met het feit dat we telkens aan de geluidsmeting flink van het gas moesten heeft ons een zekere podiumplaats gekost. Omgerekend hadden we in ideale omstandigheden moeten uitkomen op de tweede of derde plaats. Maar los daarvan heb ik me super geamuseerd en de samenwerking met Heyer was subliem. Kenneth heeft de job afgemaakt en we zijn nog zesde algemeen geëindigd en tweede in klasse 1”.
“Ik kijk nu reeds reikhalzend uit naar de verplaatsing richting Assen voor de volgende race van de Dunlop Sport Maxx Endurance Cup. Het is een snelle omloop en ideaal voor de Porsche biturbo. Hopelijk worden we ginds niet geconfronteerd met de geluidslimiet en kunnen we de kraan volledig opendraaien”, besluit een zichtbaar tevreden Niels Lagrange.
(Lagrange)