Kantje boord voor Robin Frijns in Le Mans: "Opeens last van een groot probleem"

Robin Frijns heeft samen met Team WRT bij hun debuut de 24 uur van Le Mans in de LMP2-klasse gewonnen. Frijns deelde de LMP2-bolide met Ferdinand Habsburg en Charles Milesi. Toch kwam de winst niet zonder slag of stoot tot stand. In de slotfase wist Frijns nipt de Jota auto met Blomqvist achter zich te houden. De Nederlander gaf toe dat de auto in de laatste uren diverse problemen had, waardoor de snelheid verloren ging ten opzichte van zijn rivalen.

“Ik denk dat het team fantastisch werk deed, door eigenlijk de beide auto’s aan de leiding in de nacht te krijgen en er onbeschadigd uit te komen”, vertelt Frijns tegenover het Engelse autosport. “De auto’s werkten beiden echt bijzonder goed. We hadden echt een goede snelheid, wat sneller dan de Jota was mijn gevoel, maar toen ik er de laatste keer in sprong, hadden we opeens last van een groot probleem, de air jack werkte niet, dus konden we de banden niet wisselen. Ik had graag nieuwe banden voor gewild. Dus eigenlijk ging alles fout in de laatste twee uur. En ik had geen snelheid meer, omdat ik denk dat er ook iets aan de auto gebroken was.”

De Limburger probeerde dan ook zijn best te doen om een sensationele 1-2 overwinning in Le Mans vast te houden. De andere auto van het team viel echter in de slotronde stil en Blomqvist kwam nog akelig dicht bij Frijns in de buurt. WRT verloor bijna alles in de eindfase. “De Jota kwam erg snel dichterbij, ik denk met vier of vijf seconden per ronde”, legt de Nederlandse coureur uit. "Ik was P2 aan het zeker stellen, omdat ik wat liep te stoeien met de auto. Maar toen ik de laatste ronde in ging, hoorde ik op de radio dat de zusterauto eigenlijk kapot aan het gaan was en stopte. Ondertussen ben je nog aan het vechten om P2 te verzekeren en opeens vecht je voor P1. Dat is dus een wat ander gewicht op je schouders, moet ik zeggen!”

Bij het vallen van de vlag was er overigens nog een levensgevaarlijk situatie. De vechtende Frijns en Blomqvist werden ingehaald door de feestvierende Toyota’s, terwijl diverse GT-auto’s aan het vertragen waren. Hierdoor moest Frijns nog uitwijken voor de man die de finishvlag liet vallen. “Ik denk dat het close was, omdat het alle kanten op gaat”, vervolgt Frijns. Het mag duidelijk zijn dat de Toyota’s voor me zaten en zij vertraagden voor de finishlijn voor hun foto. Maar de drie, vier auto’s achter hun vertraagden allemaal en ik was nog voor de winst aan het vechten. Ik probeerde mij er een weg omheen te vinden en ik zag de man met de zwart/wit geblokte vlag wat laat, maar gelukkig ging alles goed...”